DEVASA HÜZÜN
Asi bir aþk darbesiyle, yýkýlmýþ sevdalardan,
Çamur yüklü yaðmurlar dolmuþ sarnýçlara.
Antik ber kent oluþturulmuþ, mitolojik bedenden,
Hüzünler acýlar bir bir eksilmiþ alfabelerden…
Buhrandan yüreðim aðzýmdan çýkacak gibiyken …
Zifiri renkte kaç gece geçip gittimiþtir kim bilir ?,
Aðýz tadýyla sarý saçlý ince belli bir yýldýrým bile,
Düþmemiþtir bir deri bir kemik kalmýþ ellerime,
Þimdiler de kül rengi entarisinin içindeki
Gece yarasalarý acýtmaya baþladý sesimi.
Bu yüzden oluk oluk þiir saðýyorum
Anaç kuþlarýn memelerinden,
Senden baþka hiçbir dertle
kapatmýyorum aklýmýn perdesini.
Þayet; renk renk, çiçek çiçek balkonlarda,
Aðzýný dudaklarýmýn hapishanesi edebilseydim
Gökteki ay parçasýna asýlý bir þavk olurdun sen..
O zaman geceler yapraklarýný büyütürdü aðaçlarýn
Kýrkýný doldurmamýþ çocuk kundaklarýnda,
Gökyüzündeki ay bile çakýlý kalýrdý
Boynunun göðe avuç açmýþ kýsýmlarýna.
Oysa sen ne idin….
Ne idin benim gözümde…
Sen aðýr bir aþktýn, tomurcuk bir güldün,
Antik kentime yakýþan eski bir madalyondun.
Ýþte böyle…
Gönlünde gün ýþýðý saklý,
Gözleri güneþi kýskandýran kadýn…!
Sen ölüm zamanlarda acýlý aðýtlar besteleyen,
Ses tellerine as artýk ýslak gülüþlerimi
Gün gün katlanmýþ bin parça hüzüne
býrak benim bakýþlarýmý…
Öyle ya nasýlsa gülüþlerim bir çiçek
Ýçimde ki denize aç martý meraký, geçecek…
Anýlarýn kýsýrlaþtýrýldýðý bir zamanda!
Siyahlarýmýn içine siyahlar düþecek.
Tükeneceðim yavaþ yavaþ bak gör gözünle…
Senin aþkýnda çarpýp çýkacak hayatý yüzüme
Gene çoðalacaðým içimde devasa bir hüzünle…!!
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.