Düþtü aklýma yine o þahane bakýþýn! Her defasýnda beni yolumdan ediþin, Özüm gibi bana özümü hatýrlatýþýn, Ve birde o eþsiz kap kara gözlerin.
Düþtü aklýma yine o yakan gülüþün, Saçlarýný savurup arkana dönüþün, Sanki hülyalara benzeyen sözün, Birde o fýrtýna gibi kopup gidiþin.
Sakin bir selam gibi doðruca geliþin, Geldiðin her defada ýssýzca giriþin, Suçlu çocuk gibi mahsunca isteyiþin, Ve birden unutup tekrar iþleyiþin,
Mahrum kaldý duygular sensiz her defa! Meðer sana küskünlük nasýl bir cefa, Bedenime sensizlik öylesine bir eza, Ve yine düþtü aklýma o eþsiz seda. Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.