TOZLU RAFLAR

Sabahýn ilk ýþýklarýnda
heyecanla kalkardým ve koþardým..
koþtuðum yer ise o tozlu raflar dý
bir þey yoktu aslýnda o raflar da;
bir kaç eski kitaptan baþka..

Geçmiþin izleri vardý o eski ve tozlu raflarda
babamýn akþam iþten gelip bizi kucakladýðý ný yazdýðým
o anýlar saklýydý o kitaplarda
sevinirdik kardeþlerimle koþardýk
hiç görmemiþ gibi karþýsýna..

Bilemezdik hiç bir zaman o tozlu raflarýn bu kadar
deðerli ve bu kadar anýlarýn saklý olacaðýný ve
bu kadar ketum olabileceðini..

Hiç unutmazdým o tozlu raflarýn tozlarýný üflediðim de
arkaya vurup ta tekrar yüzüme geldiðini ve
hep ayný þeyin olmasýna raðmen
tekrar tekrar yaptýðýmý..

Çocukluk tu iþte bilemezdik;
bu tozlu raflarýn bize bu kadar
ve bir o kadar da gelecek te ki bu yüklü omuzlarda ki
yükten yanýna uðradýðýmýz da bize rahat ve huzur vereceðini.

Keþke elimizde olsa da geri dönebilseydik
Meðerse ne kadar deðerliymiþ o tozlu raflar..
Sosyal Medyada Paylaşın: