Yastýðýmda kokun hala, ben her gece sen yanýmdaymýþsýn gibi uyuyor Ve her sabah sensizliðe açýyorum gözlerimi. Kolay deðil inan. Sana dokunurken ürperiyor umutlarým. Sabýrla birlikte doðuyor güneþim. Odalar dolusu sen koþuyor üstüme. Her kuytuya saklanýyor. Kendimden bile kaçamýyorum. Kimseye hesap soramýyorum. Yokluðunun adýný fýsýldýyorum yastýðýmýn kulaðýna. Alýþmaya çalýþýyor, tükeniyorum. Yalnýzlýk perde perde dökülüyor gözlerimden ýlýk bir rüzgar eþliðinde bir kaç damla zerre zerre büyütüyorum seni içten içe Har olan bu ateþli hastalýk eritiyor bünyemi. Diyemiyorum. Sokaklar saðýr, ben ama, sen lâl. Üç bilinmeyenli denklemiz. Sayýsal da sevmem ki ben, çözemiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KÜÇÜKYAVUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.