Fotoğraf
Ne tuhaf aslýnda resimler ve fotoðraflar?
Biri cansýzdýr çerçevenin içinde boyadan ibaret.
Diðeri canlýyý dondurur çerçevenin içinde onlarca hasret.
Birinde zaten yoktular sen çizersin,
Öbüründe gerçekten yaþarlarken sen yok edersin!
Dalýndan koparýlmayý bekleyen bir gül gibi,
Korkmadan hiç ölümü beklersin.
Þimdi sen buna mý yaþamak dersin?
Engel olmasalar keþke, sen de yaþamak istersin!
Her gül gibi, kuþ gibi, kelebek gibi.
Yani her insan gibi, her canlý gibi yaþamak sadece hayatta kalmak istersin.
Ne tuhaf þu Dünya denilen yer?
Ýyiler azaldý kötüler çoðaldý!
Sýra sýra ölüyoruz her gün!
Bir bir yok oluyoruz!
Vicdansýz bir avcýnýn kurþunuyla kanadý kýrýlan güvercin misali!
Düþüncesizce dalýndan koparýlan karanfilin solmasý gibi!
Sýra sýra ölüyoruz!
Fotoðraflarda tek tek eksiliyoruz!
O gülümseyen yüzler þimdi donuk bir aný sadece.
Baktýkça insanýn içine iþleyecek bir hasret bir hüzün.
Belki yoksunuz bundan sonra bir daha gülemeyeceksiniz.
Bir daha gelemeyeceksiniz, hiç kimseyi tertemiz yüreðinizle sevemeyeceksiniz.
Bir kimseyi kalbiniz sevgiyle çarpa çarpa özleyemeyeceksiniz.
Yoksunuz çünkü!
Þimdi sadece bir fotoðrafsýnýz artýk.
Çerçevenin içi dolu ama fotoðrafýn içi boþ kaldý.
Bize ise yitip giden yiðitleri minnetle özlemek kaldý!
Ö.E
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.