Uykusuzluk

Unuttum, kaçýncý koyun saydýðým,
Saysam da yokki uykuya daldýðým.
Üstümde, aðýr bir yük bu yorgunluk,
Yüzüm gözüm baksana uykusuzluk.
Yatak üstünde dönüp duruyorum,
Sanki damarýma baðlanmýþ serum.
Birazdan nerdeyse sabah olucak,
Uykum kaçmýþ, kovala köþe bucak..

Gecenin zifiri karanlýðýnda,
Hani o sessiz, en koyu anýnda,
Ölüm provasýndaymýþ gibi herkes...
Saatin tokmaðý duyduðum tek ses.
Fakat ben hala uyuyamýyorum!
Yorganýn altýnda düþünüyorum.
Çiçek nasýl solarsa susuzluktan,
Bozulur düzenim uykusuzluktan.
Daha ne kadar sürer bu vampirlik,
Bilmem ama kalmadý bende dirlik.

Halüsinasyonlar görürüm çok sýk,
Birþey söylüyorlar, sesleri kýsýk.
Karabasan nefes daralttýðýnda,
Gölgeler geçer saðýmda, solumda.
Hayalmi, gerçekmi anlamasý zor,
Korkudan, gözler altý þiþik ve mor.
Uykumdaki o rüyalar mý bunlar?
Yoksa uykusuzluktanmý kabuslar!?

Beynimi kemirirken birçok konu!
Haydi baþýn yastýða koyda uyu.
Gözler kapalý ama zihnim açýk,
Garip þeyler aklýmda uçuk kaçýk.
Sonu olmayan mý demek sonsuzluk?
Uyutulmaktan yeðmi uykusuzluk?
Neymiþ görülmek, bilinmek, varolmak?...
Bu dünyadan sonra kim bilir n’olcak?
Geleceðimizden varmý bir ýþýk?
Ýþte kafam böyle karmakarýþýk!...
Kim sorar bu sorularý içimden?
Vesveseler musallat taa derinden.
Baþka kim var böyle uykusuz kalan?
Tek benmiyim geceyi esir alan?
Sorular, ah bu cevapsýz sorular!
Beynimin içinde ne çok dolular...
Bu sorular hep uykusuz kalmama,
Sebeptir hayatý sorgulamama.
Nedeni niçini yok, artýk uyu,
Uyku, dibinde suyu olan kuyu.
Içsene berrak sudan kana kana!
Uyutsun göðsünde seni uyku ana.

Sosyal Medyada Paylaşın: