KANATAN DÜNLERİN ANISINA...

Temkinli bir aþkýn mabet kýldýðý en istikrarsýz yalnýzlýk;
Ötelenmiþ vicdanlardan damýttýðým o sýzýntý kadar
Beyhudeyim ve nasýl da esaretinde,
Kör kuyularýn pervazýnda en asil sýradanlýk ki
Miðfer kýldýðým gözyaþýndan arda kalan;
Nirengi noktasý gönlün þu bilinmezlikteki
Çýrpýnýþý…

Bir gölgeden mi ibaretim yoksa ya da
Bir kýrlangýcýn kanatlarýnda erdiðim hidayetken
Yoksunluk addedilen o elemden mütevellit
Bir iç çekiþ, bir serzeniþ
Ve ardýndan rahmet dilediðim o vazgeçiþ.

Kýrýk, nazenin belki de unutulmuþ;
Belirsiz, sýra dýþý ne çok terk ediliþ.
Okuduðum surelerde asýlý kaldýðým,
Pervasýzca azarlandýðým,
Boþ bir çerçeveden akan onca hatýrat
Yine yüreðin tekerinde kaybolmuþluðum.
Nüktedan bir yoksunluk benimki;
Varlýðýmýn tecellisi ikna olduðum en derin vazgeçiþ.

Bir hezeyandan kanatan dünlerin anýsýna
Ödünç aldýðým tüm pervasýzlýðý soluklandýðým
Ýbresi yoktan yana bir varlýk
Tümden gelen bir coþku kadar duraðan bir ömrün
En aykýrý ihbarý yine yarýnlara dokunan.

Bir tebessüm belli ki büyüsü ömrün
Ki anlýk bir sarkaçta yetim düþen ölü i mgelerin
Batýlýnda saklý tuttuðum tek bir katresini bile
Deðiþmezken ölü bir öfkeye.

Kýrdým rotasýný zalimce
Ama kýramadým hiçbir zinciri eklediðim bir bir
Gýyabýnda kâfir ne çok gözyaþý.
Bir edimden ibaret þu sillesi yad ettiðim dünlerin
Ki en kýdemli yolculuk kadar isyaný yüklendiðim
Bilinmezin niyazýnda saklý tuttuðum adým
Ve adýmladýðým gönül yorgunu o büyülü aþktan
Rehin aldýðým kýrýk bir hüzün kadar ömrü yiyip bitiren.

Bil mukabil ey kader,
Ne de olsa en sefil týnýsýyým
Þu yoldan çýkmýþlýðýn patavatsýzlýðýnda
Aykýrý bir düþ kadar düþkün olduðum pervazýnda
Aþkýn, aþka âþýk bir faninin yüzü suyu hürmetine.


Sosyal Medyada Paylaşın: