Öyle bittim ki
her gece ayazýn koynundan çýkýp,
dilimle olmazlarýn zor dayatmalarýna yalanlar dizip
direnirken bile,
ansýzýn
nasýl da gölgeliyorum gerçekleri...
Haklý olduðum ne çok þeyi býrakýyorum göðün renginde
Sesimin kusurlu yanýyla ne çok yaprak üflüyorum ölünün topraðýna
ulvi tefsirleri yaþanýp bitmiþlere yaparak...
Öyle bittim ki
her gece muazzam bir tasarýmýn tevessülü olarak
sýð sularýn sessizliðine bürünen sýðýrcýk kuþlarý kadar ürkeðim...
aslýnda gözlerimin yaðmurlarýnda ovuþturun günahkâr ellerinizi
bilin ki
bölünerek çoðalan tek canlý ben deðilim
tebcil etmem varlýðýmýn sebebini
Allah’a andým olsada...
Öyle bittim ki
her gece mazbut manalarýn düðümlerini çözerken,
sahifelerin arasýna çömeliyorum
günü yarýmlamamýþken daha
korkunun ceddinden sýyrýlýp
savurgan itiraflarý yetim býrakýyorum
kendi cürmümde
yanýlgýlarýn cehennem azabýndan kurtulmak için
kulaða hoþ gelen kaç cümle kuruyorum...yiterek
Öylesine bittim ki
her gece
kýrýlgan bakýþlarýmýn en kuytu köþelerine
icabet eder nâkýs düþler
afak yýkýlýrken üstüme, eflatuna çalar þafak
denizlerin en diplerine
kartalýn uçuþunu taklit eden kuþun kanadýna,
kirpiklerimin kýyýsýna deðil de
hayatýmý talan edenlerin
berzâhýna gömün beni
meþrebi ayrýlsýn pis ruhlarýnýn
avam dolaþsýnlar gecede...onlarda b’ite b’ite
-yeise düþmeden kurtar ya’yabb
zєץиєp є¢є