bir çay bardaðý gibi sevgini dudak payý kadar býraktýn hiç taþýrmadýn ölçülü sevdin içime hiç þeker atmadýn hep acýlarýný doldurdun çayý acý içerim dedin hep çay bardaðý kývamýnda hep karýþtýrdýn durdun içim dýþýma çýksa da dudaklarýn dokunmadý hep sýcak dedin ellerimi tutamadýn cam bardaðý yakar sen gibi dedin beni çay bardaðýna benzettin içime bir þey doldurmadýn boþ bardak severim dedim çay sevmem dedim hep su bardaðýyla avundun yudumladýn durdun ben bir kösede sadece sýramý bekledim ama modelim deðiþti eline aldýðýnda sadece çöpe atmak içinmiþ bana dokunuþlarýn sevseydin keþke kýrdýn beni birleþtiremedin ben çay bardaðýnda Ýstanbul’dum gözlerinde saray burnu sen bilseydin sevseydin dudaklarýnda kýz kulesi olurdum sadece kalbin kýpýr kýpýr olsaydý keþkeler þuan boðaz köprüsü
Sosyal Medyada Paylaşın:
maksut pehlivan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.