dönmek yok
bir tebessüm bulaþmýþ yüzüme bir hafiflik
her yerim tazelenmiþ yýkýk enkazdan çýkmýþ
toparlanmýþ sývanmýþ pýrýl pýrýl görünümünde
kýrýk kalp içinde aðýrlýk yapmýþ oturmuþ kýrmýþsýn
yerini yad ýrgaladýn beþ belli seni içime sýðdýramadým
önce çýðlýklarýn sonra iftiralarýn sonra hasta ruhun
sonra çamurlanmýþ ellerin mutlu edemediðim kalbin
beni parçalayan sözlerin gözlerin toparlamýþsýn sen
parça parça söküp gittin yine acý çektirmeden terk
etmedin hissettim yaþadým artýk sonsuza kadar
gittin gelme bende parçalarýn parçaladý bir daha
toparlanamam beden yorgun aþk firar etmiþ uðramaz
bana ben seni beni kör kuyulara gömdüm arasan da
bulamayacaksýn avucunu yala eline konuþ artýk yargýla
aynadaki gölgeni bile kirlettin beni kirlenmeyeceksin sen
ben yenilenmiþken sana dönmeyeceðim sansýný kaybettin
kendine yakýn kalbine uzak dur kötü kalpli cadý
dönmek yok yollarý kaldýrdým uçurum her yer artýk
risk almaya deðmezsin kaçýrdýn treni hoþ çakala
Sosyal Medyada Paylaşın:
maksut pehlivan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.