Avare hayallerim sýrtýmda nasýr tuttu gül muþtusu dudaðýmda münhasýr her dem hu der
çok çok eveldi ezeldi umudun Yusuf’u olmuþtum çýkmýþtým kuyudan
saðýmda bir melek solumda bir melek çarýðým ayaðýmda çöl düþmüþtü yoluma Leyla’yý aramaktaydým
aforizma çadýrýnda konakladým o gece bir dede oturmuþ pöstekide gülümsüyordu bütün gece azýkla doldurdu torbamý benden gizlice
sonra sabah yine düþtüm yola kara saçlarý diken diken oldu Leyla’nýn serildi yoluma battý topuklarýma yarýldý ayaklarým güneþ gözlerimde ateþiyle eriyik cýva sanki
þerha þerha çatladý dudaklarým Leyla ahh Leylaa bir yudum su sesim çýkmýyordu oysa ki haykýrýyordum
önce rabbe sonra ona sýðýndým
bir esinti duydum yüzümde Leyla bir gölde yýkanýyordu
uzak daðlardan uzak gürültüler geldi sonra korkunç bir sesle inen çýðdý son gördüðüm avare hayallerim sýrtýmda hasýr Leyla’yý aramaktayken göçebeyim dedenin öðütleri kulaðýmda hiç acýkmadým susadým susadým