insan gidip varýyor “çocuk kokulu” anýlara yýllar öncesi yýllara çocukluktan büyümedik mi ne hikmetse çocukluk deðil mi ömrün en güzel yarýsý “insanýn anavataný!”…
baþýmý sývaþlayan ellerin sýcaklýðý yüzümde; gülümseyen göz izi, sevmenin avuç ayasý saçlarýmda parmak okþanmýþlýðý elimde toprak kokusu tenimde gün yanýðý
sevgi gibi her þeyde el emeði “komþu gayreti” elbirlik ortaya koyulan þeylerdi daha dün gibi sevdanýn gelinliði ömrün derinliði!
anam süpürge gelin yapardý kýrýk tahta kaþýða bez.. kaþýðýn tersinde aðýz, bir çift koca göz.. yanakta kýrmýzý bulaþýklý canlý-kanlý gelin simalý .. süpürgenin eteðini tahralardý siniye koyup, çalýp oynatmalý “hele hele yürü fistanýný rürü anasýnýn nazlý nanay da nay nay nanay da nay” oysa! kýz kardeþim daha küçük, çok küçüktü..
biz söðüt dalýndan atlarla idare ettik marangoz artýðýndan kamyon ya da kayrak taþtan dozerlerle yol yaptýk.. bir köyden ötekine coðrafyaya inat gurbetteki sevdiklerimizin sadece adýný duyduðumuz þehirlerine
hey anam hey hala çocuk kaldýk ne güzel.. þükür.. patinaj yaptý mý tekerim yolda mý kaldý kamyonum þükür! oysa bilseydi yanýmda olmak istemezdi akranlarýmýn da belliklediði sevdamdan habersiz yavuklum
olur olmaz birilerinin zikriydi adýn haberin bile yoktu iþin aslý güzellikten anlamazdým daha ama temiz güzel giyinir, taranýrdýn, ya da ben, sen ne giysen yaraþtýrý en güzel seni sanýrdým..
iki belikli saçýn taralý baban için zengin variyetli derdiler Arpalýkta kelek tarlasý Karþýbaðda bademler keçi koyun cabasý umurunda olmadým.. oldum olasý beyaz gelinlik giydin þehre giderken.. ..
ben de seninle “deðiþik ” ettim kendimce gelin aldým þehirden hem de beyaz gelinlikli yerini tutar mý kainat güzeli ne sevdam küllendi ne hasretim dindi bir tek köyümün deðil.. ömrümün en güzeli
..
Çalý : 1360 Resim için Sn Hüseyin KOÇ’a teþekkürler
www.youtube.com/watch?v=YG1R_PLfUcc
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.