köyümden bir kýz sevdim beraber kuzu otlatýr denizi seyrederdik ders çalýþýrdýk, baþ baþa kitaplar okurduk bilmeceler sorar masallar anlatýrdýk ne muzip fýkralar bilirdi
köyümden bir kýz sevdim beraber hülyalar kurardýk sýrlarýmýzý birbirimize söyledik dertleþir, birbirimizi teselli ederdik bana onun tebessümü yeterdi
köyümden bir kýz sevdim dünyalar güzeliydi farkýndaydý, onu sevdiðimin utanýrdým, hiç söylemedim o’da severdi beni masumdu, sevse de istese de söyleyemezdi ben de sýrrýmýzý ellere demedik ne ben ona diyebildim ne de o ikrar etti
köyümden bir kýz sevdim aradan yýllar geçti ne kaçýr beni dedi ne de bir baþkasýyla evlendi ne ben onu terkettim ne o benden vazgeçti
aradan yýllar geçti o hâlâ çok güzeldi hala on beþindeydi ne ben onu terkettim ne o benden vazgeçti kýzýma adýný verdiðime sevindi köyümden bir kýz sevdim. köyümün en güzeli
köyümden bir kýz sevdim hasretim bitmesin için baharlarý köyüme gidemedim. köylüm, güzelim, sevgilim, kýr çiçeðim. gençliðimde yanýp-tutuþtuðum yavuklum hem de köyümün en güzeli
bilmem hala köyde ve hala çiçeklenmekte misin hala tap-taze, körpe ve canlý mýsýn gülüþün hâlâ cana can katar mý, baharla hala köylümün gözdesi misin bahar mýsýn bahar da yýllarýn gençliði,
göð ekinim bobaççam bahar dalým hasretim hasreti bitmeyenim gün gelende yorganým ol üstümde
üþümeyeyim güzeller güzelim
KIRÇÝÇEÐÝnden baþka neyimiz var
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.