Þimdi zaman deðiþti derler hep deðiþenler, Kendini kimse görmez hakikat aynasýnda. Bugünkü dostluklarý yarýnda tüketenler, Ýç yüzüne aðlarmýþ arkadaþlýk yasýnda.
Gördüðümce öteyi görürsün yýllar sonra, Beni daha ötede bulursun anlayýnca. Belki varýrým diye sen de bir gün oraya, Beklersin bebeciðim beklersin iþte anca.
Fitne tohumlarýný fesat kuyularýna, Ekerler gizli gizli hasadýný bilmezler. Ehemmiyet vermezler elin duyularýna, Doðru yol bu deyip sonra onlar gelmezler.
Beni karaya çalýp aklanmaya çalýþýr Doldurursun boþlarý dolularý taþýrýp Senin karalarýný desem nasýl sývýþýr Kaçarsýn bir an bile duramazsýn þaþýrýp.
Bildiklerimi desem küser bilmediklerim, Dost hele þöyle dursun düþmanýn sýrrý dilde. Sustuklarým konuþsam susar konuþtuklarým, Arada sus azýcýk sen de haddini bil de.
Yok ben diyemem öyle, korkma, rahatla hele, Bilirim dilden çýkan dili acýtýr önce. Küllerimi savurmam asla hedefsiz sele, Ýnsan erdemli mahluk farkýmýz budur bence.
Nice hesabým var ki zamana ýsmarladým, Sabrýn dönencesinde gelir beklediklerim. Günü gününe deðil yarýnlara aktardým, Gördüm hep kabul oldu böyle çok dileklerim.
Dahasý yok ve bitti kýsacýk bir sitemdi, Unuttum çok gereksiz muhabbeti yerinde. Sözüm adrese teslim merak etme bu kimdi, Kimi açýk apaçýk, kimisi en derinde.
00:57 30.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Gümüş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.