ne anlatsam tamamlanýr hikaye bilmiyorum bir eski intiharý kuþanýr yamalý tüm kelimeler mahzun dudaklarda suspus olur o görkemli rezidanslar kadim surlar dibinde çünkü bir tek kendisini beðenir insan ve en çok kendi haklýdýr silahýn gölgesinde...
/ne imanýn dirilten sesi ne telaal bedrunun kýrgýn ezgisi ne hicretin kuþatan fetihler saçan rengi/
hepimiz musayýz oysa kalbimize gamdan bir elif sokuludur yüzümüzde bin kuyu bin yusuf dolandýrýr içimizin çýnlayan mahur bestesi gel gör dilimizde yaralar baðrýmýzda taþ hanemizde yas kalabalýk zihnimizde yer bulmuyor züleyha...
nereye koysak eðreti durur elimiz nereye saklasak üþür ummanda hýncahýnç yüreðimiz dilimizde kal-u bela avuçlarýmýz rýdvan biatýnda ah ki elimizde yok Allah’ýn kudret eli hiç dolanmýyor Aliler savaþ meydanlarýmýzda...
gah takým elbiseli kravatlý bir þiiri hak etmeyen gah uzun sakallý siyah cübbeli bir ayeti anlamayan hiç eli cebinde dolaþmamýþ hiç aðzýnda aþký ýslýklamamýþ bir kuzuyu güdemeyen adamlar yeni dünya düzeni getireceklermiþ sesleri yükseldiçe ve daha çok aktýkça kan yürüdükçe adiyat’lar ateþ saçacak sanýrlar o rugan topuklarýndan..
/kim bilir adalet hangi ortadoðudadýr hangi viranede yeþerir umudun gülü.../
ne türkmen elinden bir huseyni ne kahve gelir artýk yemenden ne gülümser serhat boylarýnda kürdün gelini ensar artýk çaresiz aðýt yakar muhacir dilimizde paslý bir pranga hüznün hazin türküsü...
hangi ayet okunsa þýk durmuyor kalbimizde ellerimizde yapmacýk anahtarlar içimiz ihanet kuyusu dilimiz nefret dolu kabul olunmuyor dualar beddualar...
desem ki Jakartayý biz onardýk biz yaktýk o güzelim gemileri avuçlarýmýzda yükseldi samarra ne firavunlarý vardý kalbimizin ne putlardan medet ummuþtuk taklar kurulmuyordu bulvarlarda ve zýrtpýrt sorulmuyordu rengimizin kimlikleri...
sabah herkes için sabahtý akþam herþey için geçilmezdi ýrzýna çocuklarýn kadýnlar sevilirdi destandý her susuþ ve hayýrdý her söyleyiþ rüstemi zal ile battal kolkola cenk ederdi...
yeniden zulmü kaðþatan bir ayet bulsak yayýlsa güzellik Diyarbakýrdan Musula /ya eyyuhennasu inna haleknakum min zekerin ve ünsa/* ile dingin bir tebessüme dursa insanlýk mesela...
haylaz çocuklarý haylansa dünyanýn sokaklar bulvarlala barýþsa hep ayný umudu yüzdürse köpüðünde o huysuz ýrmaklar Sarduri’nin kulesinden dünyayý seyreden o þehinþahlar rahat býraksa tüm mazlumlarý...
*Ayet-i Kerime: ey insanlar sizi bir erkek ve bir diþiden yarattýk..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.