Ruhsatý alýnmýþ bir yalnýzlýk benimkisi Puslu gecelere imzasýný atmýþ…
Soyunurken geçmiþ gözümün önünde edebiyle Kapatmam artýk utangaç kirpiklerimi Yaðmurun sesi sýzarken kulaklarýma, Akýtmam gözbebeklerimden matemimi…
Gülümseyiþlerin ardýna saklý kalmýþ Hüzünlerin muhtevasý bakýþlarým Genç zamanlarýn en eski þarkýsý Ve yitirilmiþ melodilerin en son notasý Yarým kalmýþ aðýtlarým…
Dile gelmez sözcüklerin sivri yaný Acýtýrken düþ bozumu cümlelerimi Yalnýzlýðýn sesi yankýlanýr boþ odamda… Ayný duvar dörde katlanýp da Gelmeye baþladý mý üstüme doðru Ezilirim… Yokluðunda…
Öyle aykýrý seviþlerim yok benim Yalnýzlýða mahkum bir beden týrmalar durur, Sevmeye muktedir yanýmý, Kanadýkça özlemlerim Ökçelerim yalnýzlýðýmý…
Dedim ya þiir sözlüm, Ruhsatý alýnmýþ bir yalnýzlýk benimkisi, Ve bu yüzden yankýlanýr durur, Gecenin çýðlýksýz sesi…
Ben duyarým… Susarým… Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.