Sis bulutu çökmüþ Ankara’ya, Varlýðýndaki, yokluðun kadar, Acýtmýyor kâbuslar. Zira her þey silik... Anýlarým gibi üstelik!
Yýldýzlarý savuran ayaz, Dondururken mimiklerimi, Yüreðim hiç üþümüyor. Hayalimdeki bir çift göz ýsýtýyor içimi, Oysa mazideki her þey ezik, Penceremse puslu... Anýlarým gibi üstelik!
Korkmuyorum uyuþmuþ bedenimin donmasýndan, Nasýlsa nefesin yetecek gevþemesine... Böyle bir Ankara akþamýna atacaksýn imzaný, Geleceksin biliyorum. Donmuþ kirpiklerimdeki siluetin, Yaralý askerler kadar yenik, Anýlarým gibi üstelik!
Senin izin düþmeden, ruhum düþecek bedenden Hissediyorum, beklemedeyim... Geleceksin, içimdeki ses söylüyor, Bil ki; düþüyor sensizlik. Yetiþ istiyorum sadece, Yitik... Siliniyor ömrüm hayat defterinden. Anýlarým gibi üstelik!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.