Yalnýzlýðýn dalga sesleriyle beslendiði bir iskeleyim Kýrýk deniz fenerinin yansýmalarýyla hayat bulan…
Yosun tutan düþlerim ve maziye karýþmýþ hikayelerim var Her lodosta baþýma üþüþen insanlarýn diline dolanan dualar Albatroslarýn kanadýna baðlanan özlem mesajlarýyla Sevdiðinin adýný çýðlýk çýðlýða baðýrdýðý sanýlan martýlar Akþam serinliðini fýrsat bilen sarmaþ dolaþ sevgililerden sonra Kimsesizliðimi dindiremez oldu hýrçýn vuran dalgalar
Bir gemi yaklaþsa uzaklardan, rotasý bana doðru sanýrým Gemicilerin “tam yol ileri” dediðini duyar gibi iskele ayaklarým Bir çapa sesi bekler, bir miço inip demir atacakmýþ gibi sanki Sessizlik büyüdükçe artýk enikonu artar yalnýzlýðým Kavuþma umuduyla koþan, her seferinde yeni aþký bekler gibi Bir gemicinin demirlemesiyle, vuslata nasýl da muhtacým…
Þimdi yorgun tahtalarým eski günlerin efkârýyla çürümekte Aldýrmýyorum artýk sert esen poyrazlara, karayellere Korkutmuyor bir gemicinin evine dönemeyecek olmasý Minik kýz çocuklarýnýn üzüntüsü dert olmuyor nedense Bir deli fýrtýna alýp götürse, sürüklese parmaklýklarýmý Yeni bir deniz feneri, ýþýk tutabilir mi yeniden mazime
Keþke…
Yalnýzlýðýn dalga sesleriyle beslendiði eski bir iskeleyim Bir gemicinin uðramasýyla, hayat bulabilme ümidiyle…
Ülkü Kaynak 24.09.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.