Bırak Düşsün Üzerimize Gecenin Ten Rengi/Özlemin Önlenemez Tutkusudur Bu Gelen
Doğan Güneş
Bırak Düşsün Üzerimize Gecenin Ten Rengi/Özlemin Önlenemez Tutkusudur Bu Gelen
(Aþk’ta Kolektif Özgürlük Gibi Ýnsanýn Kendisinden
Vazgeçmesi Deðil midir Biraz da)
Saat gecenin çiçek kokan vakti
herkes az evel çekip gitti
yürekte bir çiçeðe bölünmek duygusunun alabildiðine telaþý
Su’da bir çift gülen yüzün sureti
Levent’te duvarlarý sarmaþýkla örülmüþ yasal ev
istediðin resmi çiz þimdi
aklýndaki filmi yaz ya da
akasya ve leylak kokusu
Ýstanbul bir peron kalabalýðý
dýþarýya sesimiz karýþýr her Cumartesi
öyle naif
öyle alçak tonda
öyle sevgiyle
mevsimin diliyle
aðlarsak da gözyaþlarýmýz ayný nehre akar hiç deðilse
güldüðümüzde kuþlar sarýlmýyor mu boynumuza
Nisan’da hiç bir þey kendine gecikmez
deniz mavisine,aðaç meyveye,tramvay yolcusuna,figüran repliðine
Temmuz’unu bekleyen bir i mge gibi izdihamla doludur
gecenin çayýný ýsýtýp içerken
bir dokun
yüreðine sar
yüzüne
ellerine sür
bir heykelcinin dokunuþunda,þairin sesi,
kemanýn büyüsünde,
renklerin coþkusu,kelimelerin asilliðinde
dýþardaki ses ürkütmesin bizi
hala en þüpheliler listesindeysem
ne çýkar
gökkuþaðýnýn yedi rengi dolanýyor bedenimde
-Bitmeyecek bir kitaba sýðýnýr gibi sokuluyorum satýrlara..
Sen de sokul þimdi..Ýki kent,iki düþ,bir yalnýzlýk,bir kaç þarký..
Sesimin içiyle konuþuyorum seninle-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.