İnsafın Yok mu?
Bir ilkbahar daha neþe saçarken,
Bahçelerde gül-menekþe açarken,
Sen muamma, köþe bucak kaçarken,
Ýz sürdüm, peþine il il takýldým;
Hangi yana baksam yoksun, yýkýldým.
Varýlmaz masal ülkesinde misin?
Kaf daðlarýnýn arkasýnda mýsýn?
Sýrlý bir deniz öyküsünde misin?
Taþtým nehir gibi sel sel döküldüm;
Hangi yana aksam yoksun, yýkýldým.
Unutmak mümkün mü, gezdin kanýmda?
Gülmeye çalýþtým en zor anýmda,
Yivli sýzýlar kaldý sol yanýmda,
Onulmaz yarayým, tel tel söküldüm;
Hangi yaný sarsam yoksun, yýkýldým.
Dolandým Kays gibi, çöller tükendi,
Vuslata çýkacak yollar tükendi,
Gam yokuþlarýnda yýllar tükendi,
Kuru çýnar gibi dal dal büküldüm;
Hangi yöne dönsem yoksun, yýkýldým.
Eski bir volkan kadar yorgunum yâr,
Sensiz bu yerler, bu gökler bana dar,
Söndü, sönecek derken içimdeki nâr,
Tutuþtu çeraðým, kül kül yakýldým;
Hangi yanda tütsem yoksun, yýkýldým.
Senin müptelaným, insafýn yok mu?
Yitirdim yönümü, hiç vefan yok mu?
Selamýn, mektubun, son lafýn yok mu?
Çile mahzenime lâl lâl çekildim;
Hangi kula sorsam yoksun, yýkýldým.
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.