gece; bu hüznü bana lütf’eder misin? yorgun ellerim topluyor saçlarýmý gelincik narinliðinde kýzýl entârim ve giyiniyor ayaklarým acý sinmiþ pabuçlarýmý þimdi dön açýlsýn gelincik bilmiyor kimse mehtâbý içtim kimseler yokken.. alevlere sarýldým sarmaþ dolaþ þþþ... þu ýssýz yýldýzý da toka yaptým bir adým ileri boynumda can veriyor leylak kokusu geri adým, ve dur kapa gözlerini bu tek kiþilik tango efendiler ensemde yalnýzlýðýmýn nefesi hayat makamýndan içimde kan kokulu melodileri duvarlarda asil gölgem ve bir ev dolusu kimsesizlik benden baþka kimse tutmasýn ellerimi..
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.