Yoruluyorum galiba sýkýlgan tavýrlarda geziniyorum sokaklarý kulaðýmda bir týný eskilerden kalan sýkýlgan biraz, biraz da aðlatan siyah oluyor bir kýsým güneþ kendince tutuluyor gökyüzüne bilmez ki gökyüzü sahipli hem yüzü asýk hem kirlidir elleri o eller ki gezinir tenimde ürpetim korkumdan deðil kaybolan geçmiþimde yoruldum diyorum kirli elleriyle dünyayý sevenlerden umursamaz sevilerden katledilen yüreklerden aramam artýk bulamam da belki bir rüzgar ki elleri kirli her seferinde seni bana getirir sevgilim sen düþünme bunlarý bir rüzgar ki estikçe konun gelir
Sosyal Medyada Paylaşın:
can1975 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.