yepyeni bir güne uyanamýyorum bile saklýyorum tüm güneþleri ki onlar bir sabaha hasretle yanmaktayken selam duruyorum bir yakamoza süslüyorum yeri göðü sesimle gök kuþaðý heyecanýyla karanlýðý örtmekte
sisleri aralýyorum evin perdeleri de ardýndan gözüm dýþarýya kayýyor ve güneþ hala koynumda ýsýnýyor ellerim geceden kalma bir sevdaya ellerim kömür karasý bu sevda çok tanýdýk ellerim de bir yürek yarasý damla damla akýyor topraða ve toprak telaþlý bir büyütmede döndürüyor dünyayý
zaman ki geçmekte aceleci biraz daha dursam ve biraz daha uyusam güneþ ki huzursuzlanýr þafak vakti koynumda bir huzursuzluk geçip giden geceye açýlan kapý gibi sabahýn ilk ýþýklarý mý o ne zaman kaybettim koynumun ateþini ve ellerim ne zaman iyileþti uyandým galiba gördüðüm rüyadan ve yine sabah olurken güneþim çalýndý koynumdan
Sosyal Medyada Paylaşın:
can1975 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.