Rüyâmda
"Kýzým;
Yaz yüzümden beyazlarýn çevresine saçtýðý acýyý,
saçlarýmda konaklayan beyazlarýn siyahlara vedasýný,
ayrýlýðýn bile nasýl buruk ayrýldýðýný gözlerimden
elimi kolumu baðlayan buruþuk derilerin nefes alýþ veriþime nasýl sevdalandýðýný
bir demir parçasýna yenik düþen bedenimi nasýl ziyân ettiðimi yaz...
Hayat denen karmaþanýn onca demirden yükü sýrtýma yasladýðýnda bile yýkýntýsýz taþýdýðýmý,
lâkin bir týrmýk parçasýna yenildiðimi,
evlatlarýmý baba kokusundan yoksun býraktýðýmý,
ilk gözaðrým Arife’mi topraða nikahlarken yüreðimin attýðý kurþunlarý yaz...
Kýzým;
evimin bacasýndan tüten dumanýn þöyle ciðerimi nasýlda sýzlattýðýný
göç eden kuþlar misâli gidiþimi, fakat bekleyenim olmayan bu âleme dönmeyi nasýl arzu ettiðimi de...
Kirlenmiþ dünyanýn yarýk topraklarýný tavâf edenlere neler neler anlatmak istediðimi bir bir yaz kýzým.
Henüz gözlerim terk ederken bu içi boþ kâinatý,
yalanlarýn ve yalancý dostlarýn gözlerime baka baka nasýl serzeniþte bulunduklarýný
bir fatihâ, bir yâsin o da olmadý bir tek dûâlarýnýn satýr sonlarýna beni nasýl sýkýþtýramadýklarýný
canýmdan ruhuna can üflenen oðlumun, y’anýma varamayýþýný,
dizimin dibinde bir saniye geçiremediði için piþmanlýk yaþlarýnýn içime nasýl aktýðýný...
Yaz kýzým;
filizlenen ikinci baharýmda, doyamadýðým Merve’mi, koskocaman gözlü Münevver’ime olan özlemi mi...
mezarýmýn baþýna býraktýðým bakýþlarýmýn yavrularýmý hasretle beklediðini yaz...
uzaklardan gelip kabir kapýsýný her aralayaný Necmi!
ölümdaþlarýma daðýtýlan âyetlerden bir harf düþürmüþ müdür pâyeme Perihan’ým diye
kaç meleðe yalvardýðýmý yaz...
ve o harfin soluðunu ruhuma iliþtirir mi Nurtane’m diye bekleyiþlerimi de...
Þunu da yaz kýzým;
Ebedi âleme göçen babasýný hatýrýna getirip getirip gözleri dolan,
yüzü bana, lâkin kâderi annesine benzeyen çelimsiz Sanem’imi
bir de evimin direði, gözümün bebeði,
ilk aðlayýþýný ömrüme nakþeden,
ilk attýðý adýmda
düþmesin diye ayaklarý altýna paspas olduðum,
ilk kelimesini cihâna duyurduðum
y ü r e ð i m i n T e m e l’ini yaz.
Eðer olurda hatýralarýna dokunursa bu toprak olmuþ beden
benim için aðlamasýnlar, aðlatmasýn sýrtýma binen kambur
ben dik durdum hep,
onlar bilmedi belki ama ben onlarý çokk sevdim
Hatýrlayýn aðýrlýðýný göðsümün,
aðrýlarý dindi ama
acýlarý dinmiyor diye de yaz
Size hz.Yakup olamadým ama
bir kelâmla
size kurban olurdum bilin!
zamanýn orta yerinde, kalýn tahtalar arasýnda,
yaðmurun yardýðý topraktan,
sizden sadece bir nefeslik dûâ ferâhlýðý bekliyor.
Çürüyen gözüm, âhh çeken gönlüm hep onlarda kuzum benim
mezarýmýn baþýnda küskün bakýþlarla onlarý beklediðimi yaz..."
dedi dedem.
zєץиєp
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.