Akþamýn hüznü.. Yine çoktü içime... Sanki gözlerim kör Kulaklarým saðýr Ne içim istiyor.. Hiç bir þeyi.. Ne duymak istiyorum? Yarin bülbül sesini.
Aným anýma denk deðil! Yorgunluklardayým. Depreþiyor yaralarým.. Akþamýn hüznünü... Ýçimde hissediyorum. Bir yýkýlmýþlýðýn Esamesi haller bunlar! Yýkýlmýþ bir...
Yalnýzlýðým ben. Yalnýzlýðý derler Anlatýr dururlar.. Bir bana soran yok? Sorsalar..? Benim derim. Ben yalnýzlýðým Beni çok seviyorum.
BEN BEN ÝLE DOPDOLUYUM.
Sevmediðim hiç bir þey.. Yok ki benim,onu bunu þunu? Aký karayý sarýyý.. Canlýyý cansýzý..? Olaný biteni.. Acýyý tatlýyý... Her þeyi ama her þeyi Çok seviyorum.
Tüm varlýðý. Bir anda aklýma geldi? Bir þey var.. Esasen sevmediðim? Ama yazsam da..? Söylemeyeceðim. Öyle... Söylememeliyim. Az susmak gerek! Susup beklemek.
27.03.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.