Alýn günlerimi Ýstediðiniz gibi Gecelerimi Bana býrakýnýz Ben gecelerin Sessizliðinde Biraz huzur bulmalýyým. Geçti baþýmýn aðrýlarý da epeyce Doyumsuzca Yazmak istiyorum ben. Aç kalmýþým Susuz kalmýþým Nice dermansýz hallerde Kuþlar dahi aðlamýþtý halime Vay ki vay O günlerimde. Merak ederim Sanýlmaz hiç sakýn Hiç kimselere kýrgýn olamadým ki ben Aman bundan nasýl sakýnýrým Böyle geldim böyle giderim Anne dediðim Babaannem bana derdi ki Gel otur dizime Benim cennet kuþum Geldi geçti Her bir þeylere üzülmekle Gitti gider bu ömrüm Ben hiç ister miydim üzülmeyi Gülmeyi ne kadar çok Severim oysa Neyse üzenlerin caný Tüm canlar saðolsun. Yarým kalmýþ Bir þarkýyým sanki Ýçimdeki dýþýmdaki þarký hep ayný Sezen söylüyor ’Gülümse’g Gülümsüyorum Annemi hatýrlýyorum... Ve þarký devam ediyor ’Tut Ki Karným Acýktý’ Bebekken Ý stemiþim süt... Olmamýþ. Bebeliðimden bu yana süt içmiyorum. Þarký beni anlatýyor... Dudaklarým kilitleniyor. Yüreðim yangýn yeri Annemi özlüyorum. Sonsuzlukca annemi özlüyorum Kavuþmalýyým illa Olmuyor Demek ki olmasýna var daha Nefes güzel ama... Ýçim kan aðlýyor.
Müfide DECDEDLÝ 04/02/2010 Perþembe Saat:06/00 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.