zehirli sarmaþýk nefes
içime çektikçe sarýyor hücrelerimi
çürüyorum
"gel" diyen yok, bekleyen de
bir vuslat var hissediyorum
koþmak gelmiyor içimden
bir ileri iki geri adýmlarým
say ki ateþte yürüyorum
baðlamanýn tellerine vuruyor dertli el
uzaklardan geliyor aðýt gibi sözler
kara toprak ak oluyordur belki kim bilir
gömülen cesette kalýyor gözler
yaðmurlar yaðýyor sicim gibi
çamurdan saçlar örüyorum
ne çok uzak bu diyar ne çok yakýn
bembeyaz libas son bayramlýðým
ne babamýn harçlðý
ne anamýn elime kýnasý
tek sermayem
dilimde bir tövbe
kaç kez bozulduðu unutulan
bir de alnýmda secde izi
zoraki de olsa
bu kaçýncý ayrýlýk
bu kaçýncý etin týrnaktan sökülüþü
hüzünlü yüreðine aldýrmadan
hüzünlü yüreðime aldýrmadan
dünyada
dünyadan
saklanýp
ölmeden
ölüyorum
bir çukur beklediðim
son sýðýnak
kefen kadar ak
gece kadar karanlýk
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.