urbasýný sýyýrýp ayrýlýðýn döþüne yaslandý hicran
küfürbaz gecelerin diline övgüler yazdý yorgun kalemler
ki yorgunluk kalü beladan bela idi sýrtlarýna
tereyaðýndan kýl çeker gibi koptu bir bir
ömür takviminden sayfalar
dünde kalan gözler bugüne þaþý, yarýna kör
gör dedi yýldýzlardan kayan dilekler
un ufak kaldýn gidenin peþinde, gör
kaçak kaypak zamanlarda toplamýþtý çiçekleri
kokusu zehir, tadý zakkuma eþ
esti, fýrtýnanýn koynunda büyüyen rüzgar gülü
kopardý yapraklarýný
topraðýný çamura çevirdi
çamuru kavurup yüzüne sývazladý güneþ
günün geceyi
sarayýn eceyi
þairin heceyi beklediði gibi bekledi
gönlünden kopan iki kelimeyi dilinden diline vermek için
vehimlerin gölgesinde üþüyen bahara
susmak dedi yer ve gök
payýna düþen
rýzasý ruhunda uçurum, düþtü ankara...
iþgali þölenlerle kutladý devrik þah
gazan mübarek ola
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.