Sarmýþ göðü bunca bulut gürlüyor dertli melodiler rüzgarýn uðultusu eþliðinde ardýndan birer birer damla damla mavi gök yaþý düþüyor düþüyor toprak ýslanýyor suya susamýþ kýr çiçekleri açýlýyor rengarenk yeþeriyor hayaller ardýndan gök alevi saçýyor ýlýk ýlýk yaþam alevlenmiþ ýþýk ýslanmýþ ýslak sarý kumlar filizleniyor çölde kana çiçeði suya taparcasýna ardýndan yine karanlýk çöküyor yýldýzlar parlýyor elinde kalem önünde kaðýt sessizce izliyor ay ýþýðýnda ibadette þair ve kelime kelime hüzün dökülüyor beyaz sayfalara kalemin ucunda yeniden doðuyor mavi renginde gök ardýndan gölgeler suskun sonsuz sonsuz zaman içinde hýrçýn nehir akýyor ufuklara ve þair mahkum derin derin düþüncelerine...
Suskun// Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert Suskun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.