su içerken vurdum içimden firar eden güvercinleri
kanatlarýný gömmedim bir tek
göðünde uçmuþlardý seherlerde
kokuna kýyamadým
çok bekledik doðacak diye güneþi
oysa koynunda ayazlarý beslemiþ
baþka þehirlere gülümserken
asýk suratlara çevirdi ikimizin sokaklarýný
ah en çok bu kaldýrým taþlarý þahitti
arka cebinde ayrýlýðý taþýyan
ve alnýnda ihaneti besleyen aþka
acýma
elini korkak tutma sevgili
sen de vur güvercinleri
onlar topraðýn altýnda biz üstünde
ödeyelim bu günahýn bedelini
özlemekten nefesimiz kesilsin
son nefese kadar
kk
son çöp kalana kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.