tasý taraðý topladým
týka basa dolu heybem sýrtýmda
ölüm yasýna benzer sýzýlar
topraksýz gömülen cesetler
etten koparýlan týrnaklar
sana yer yok üzgünüm
çekilsin yolumdan gözlerin
çiðnesem diken biter topuklarýmda
çiðnemesem gidemem
diyorsun ki " neden konuþmuyorsun"
kelime kalmadý halimi anlatacak
ne desem boþ
ne yapsam boþ
sen benden geçmiyorsun
ben serden
ellerin
dikenli tel gibi
sen yanýmý yýrtýp parçalasa
avuçlarýnda kalsa benden parçalar
yokluðumda sarýlsan, öpsen, okþasan
kan kokusu karýþsa tütün kokusuna
gidiyorum sevgili
yanýnda gülümseyen kadýna emanet ediyorum seni
kendimi yaradana
kk
son çöp kalana kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.