iki güvercin havalanýr
gelince gözlerin aklýma
býçak sýrtý yaralarýyla
þafaksýz göklerde ölmek için
kendi mahkememde sürgün edildi umut
gülücük aþýrý ülkelere
tomurcuktu ellerinde
fidandý teninde
büyüdü
serpildi izbe sokaklarda
budamalý artýk dallarý içimizi yýrtan
özlem denen koca çýnarý
kökünden sökmek
balýða koþmayý öðretmekle bir
benim hiç uçurtmam olmadý
bisikletimde
çocukluðumdan hýncýmý alýr gibi
en sevdiðim oyuncaðým gibi sevdim seni
bu yüzden kýrýyorum kafam bozuldukça
her bir parçaný bir daða atýp
yýrtýcýlara yem ediyorum
düþlere yasak getirdim
gülüþlere infaz
kaç sevgili
rüzgarýný alýp koynuna
benim saçlarým savrulurken kanýyor
kk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.