DARMADAĞIN BİR ÖMRÜN GÜNCESİNDE...

Tekil birçokluk adýna hayat denen…
Ýzbelerde pür neþe ne varsa yoluma çýkan;
Hele ki indinde sensiz sessizliðin metruk kalelerinde
En derinden nakþeden.
Çözümsüz çözülmüþlüðüm en naif imleç;
Yakýndýðým belki yalýtýldýðým ansýzýn.

Darmadaðýn bir ömrün güncesinde
Boþ vermiþliðimden doðan o sitem yüklü hezeyan
Ve duraksadýðým her hecede
Aklýma takýlý tek bir isyan.
Boyutsuzluðumun günü birlik tecellisi
Þu hulasa devran.

Yanýk bir tekerleme kimine göre;
Dediðime bakma sen yine de,
Olmazýn oluru bir hayal benimki;
Seðirttiðim günden geceye bazense
Asýlý kaldýðým o salýncakta uçmak kadar
Hezeyan yüklü sýrnaþýk üç beþ i mge.

Çaprazýnda münafýk bir aþkýn,
Kalem elimde, verdiðim beyanatým
Bazense…
Boþ ver gitsin hadi durma sen de söyle
O yanýk türküyü;
Bilmesen de adýný sadece ýsmarla en acý çaðrýyý
Duyulacaðýný bildiðim gök kubbede.

Yine de gitme sakýn ve çaðýr yeniden
Ölü akþamlarý, çaðýr sessizce,
Sakil olduðunu bilsen de
Þu çaðrýmýn.
Ve göm yasýný,
Sula topraðý,
Görmez misin gözümden akan yaþlarý.

Fýsýlda sessizce en çömez lehçeyi
Bil ki; dilimde ayný tekerleme,
Sen yeter ki sakla en derinde
Bilip bilmediðin en mücbir sebeple
Yokla adýmý ve yaklaþ adým adým,
Bilsen de gelmeyeceðimi.

Sosyal Medyada Paylaşın: