girmeyin düþlerine onlar anlar çocuklarý en çok...basmayýn kaldýrým taþlarýna kýrmayýn sokak lambalarýný...gözleridir sokak çocuklarýnýn bez bebekler de üþür sýký sýký...kucaklanmaya ihtiyacý vardýr gözyaþlarýnýn
ýþýk yasaklý kan kýrmýzý sokaklarda...yol göstermez ateþböcekleri güle kurþun sýkar...kadife sesli hoyrat eller koparýr hýçkýrýklar içinde gülücükten yoksun masum çiçekleri . bil ki...gül yetiþmez bataklýkta ne zaman ürkek bir þiir...kýrýk bir mýzrapla vurursa cama bir avuç mutluluk arayan iki yetimin...yürek çarpmasýný düþür aklýna .. düþür ki açýlmasýn her gün taptaze bir mezar çiðnenmiþ yapraklar gibi...kar altýnda kalmasýn güneþe kar topu atsýn çocuklar ...
//...beni çocuk hüzünlerine deðil...gülücüklerine sarýn biliyorum...! Dünya...çocuk gülücüklerinde yeþerecek yarýn...//
1998
tahsin özmen,bez bebekler de üþür,çatým ajans&baský yay,ank,2006
Tahsin Özmen Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.