her mart ayýnýn yirmi birinde iflah olmaz nevrotik bir vakýa olmamýn annemin otuzlu yaþlarýyla ve siyahý bu kadar çok sevmemle ilgisi vardýr herhalde..
ve bu mart ayýnýn yirmi birinde; kendini, "herhangi bir otel odasýnda beyni pörsümüþ herhangi bir fahiþe seviþirken birden ezan okunursa ve birden Allahýn aziz olduðu düþerse fahiþenin aklýna kaç minare aklýný yitirir acaba? " derken yakalayan bir aklým olmayaydý seni dilediðin gibi sevebilirdim elbette!
ah! annem ölü ama hep otuzlu yaþlarýnda saçlarýný itiyorum omuzundan hâlâ simsiyah!
hangi sokak köpeði iþemek ister ki bu akla!?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.