TEK YÜREK...

Ölüm, kýrgýn bir göðün esaretinde;
O yalýn ve yalýtýlmýþ ömürden arda kalan
Ki en münafýk tezahürü bilfiil yoksunluðun,
Namüsait bir günceye tekabül eden.

Damarýmda acý ve hüzün belli ki kýrçýl bir huzur,
An’ý yokluða devreden:
Týnýsý tanýmsýz,
Tahakkümü sonsuz
Ve güdümü sadece sessiz bir maðlubiyet kadar
Sona saniyeler kala.

Elimde bir avuç kül,
Yürek, indinde belirsizliðin hem de
En acýsý yüksündüðüm tüm gönülsüzlüðümle.
Maruzatým adsýz bir korkunun suretsiz yansýmasý
Hem de en derinde nasýl da ucube
Bir kördüðüm, miðferi kýrýk bir þövalye,
Onun da ellerinde kopuk bir ip,
Sorgulayan hayatý,
Kayýp sarnýcý belli ki
Yürekte asýlý kaygýlarýn
Gün yüzüne çýktýðý.

Çatýk kaþlarý ile elem,
Yüzsüz dirayeti ile derinden fýþkýran,
Sondan sayarken birer ikiþer,
Baþý olmayan nice hikâyeden arda kalan
O demli sessizlik yüreði burkan.

Söze ne hacet,
Gönlün yâd ettiði bir surede sýðýndýðým/ýz
Korkudan ibaret olsa da yüreðin haiz olduðu,
Tümden parçaya daðýlan saklý sükûnet.
Bir yara, bir sancý nasýl da özlem yüklü o sessizlik
Sadece huzura uzanan, peyda olan tek dilek,
Kovuþturulan acýlarýn esaretinde,
Alabildiðine tek yürek.


Sosyal Medyada Paylaşın: