MÜEBBET...
Müebbet iklimler tarafýndan kuþatýlmýþ
Can pare ve saydam kalbin o çalýnmýþ sükûtu,
Hele ki demlenmiþ kaygýlarýn mihrabý iken
Þu çalan þarkýdan sýzan;
Gönül koyduðum en vakur i mge
Adsýz ve sýrnaþýk bir aþk kadar keyfe keder,
Islak kuyularýn girdabýna yýðdýðým efkâr
Þu solgun mabedin girizgâhýna konan.
Keþkelerle donatmýþtým öncesinde rotamý
Ve yüzü dönük bir mabedin güneþe duyduðu aþký
Asla abartmamýþtým bil ki gün öncesi.
Hele ki yaðmurun yýkadýðý gönlün
En beyhude feryadý iken
Dilimdeki þu anlamsýz düðüm.
Bir menkýbeden arda kalan tek bir hatýra belki de;
Yoldan çýkmýþlýðý gönlün ki en kýrýk mýzrabý
Yâd ettiðim þu sefil hüznün ikrarý.
Yine de dilime pelesenk sevdanýn nazenin týnýsýndan
Boþ boðaz bir i mgenin kefareti,
Ödemekle yükümlü gönül ve en sakil ve tek bir hece;
Pervazýnda aþkýn nasýl da dokunaklý bir þarký
Ýçinde yitip kaybolduðum.
Bir elimde düþ pazarý yalnýzlýk,
Heybemde sadece aþk ki yüreðin ikrarý
Ve müebbet iklimlere çarptýrýldýðým
En deli hezeyan.
Gidip gelmelerden ibaretim ne yazýk ki,
Hele ki tasarrufunda en korunaklý tümcenin,
Adsýz gölgelerden yadigâr
Ve tortusu çökmüþken gayya kuyusuna.
Bir devrin kapanmaz yarasý,
Bir hutbenin yürek burkan týnýsý
Yine de bahþedilmiþ en gonca hatýrat,
Atalarýmdan gönle kazýlmýþ en derin mabet,
Þu sefil faninin sýrça köþküne dadanmýþ engin bir gaflet kadar
Adý konmamýþ dürtülerden taþarken bitimsiz nefreti ile
Saplanmak çamura nasýl bir hengâmedir ki,
Asýlý kalmaktan bin beter sonsuza.
Ve tekerrür eden tek bilmece;
Bilinmezin indinde ve seyrüseferinde sevda denen ganimetten
Yüreðe dolan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.