Türk’üm deyip Türklüðünden hicap duyan müptezel!
Duymadýn mý, aslýn inkâr eden, haramzadedir?
Elbet insanlar fanidir, Türklük ise lemyezel;
Yüreðinden Türk’üm diyen, gerçek asilzadedir...
Ecdadýmýn özlü sözü; asýl azmaz, bal kokmaz…
Çok deðil, az aklý olan, kovana çomak sokmaz!
Türk’ün ana vatanýnda, soyuna kurþun sýkmaz!
Sýkarsa da anlayýn ki, akýldan azadedir...
Bu dünyaya, Türk olarak gelen asil yürekler!
Birlik olsak, bu milleti kim yerlerde sürükler?
Dinimizde yeri yoktur, kurtarmaz üfürükler!
Böyle bomboþ kafalarýn, vebali ziyadedir…
Antalya-2016/03
OSMANLICA:
Müptezel: ucuz, deðersiz, ortaya düþmüþ…
Lemyezel: zeval olmaz, baki. Daimi olan…
Halil Þakir Taþçýoðlu
BÝR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.