Aşkın çırası

ne zaman
gözlerin demir atsa gözlerime
bir martý süzülürdü sessizce iskeleme


þafak kýzýl eteklerini savururdu denize
alevler sýçrardý
dalgalarýn reveransý ile yüreðime


-hayatýn sarýþýn bakýþlarý
turuncu bir limana düþerdi-


tutuþurdu özlemle
yediveren açan gülüþler
koyaklardan tuz deðerdi ýslak tenime
þahikaya týrmanýrken yosun kokulu düþler


dantelli köpükler savrulurdu
sahilin kaygýsýz kucaðýna
yakamozlar deliþmendi
aðlara takýlan umutlarý
heyamola diye çekerdi gün


gece sefalarýna uçan
iþvebaz ateþ böceði
yakmýþtý aþkýn çýrasýný…

AA
Sosyal Medyada Paylaşın: