'kabuk'
bir paralelkenarý g noktasýndan ayýrýnca ,
kalan üçgene benziyor sessizliðin
içine gömdüðüm eski, kuru ama kirli bir peçete
öksürdükten sonra sesini komþulara duyurmamalý
sonraki öksürüðe küçük bir yastýk yeterli
bu küçük yastýk göðsüne sarýp uyuduðun bebek
-acý veriyor ihtimali bile, ihtimal siz kalmanýn
acý veriyor, korkuyorum
insan sakýnýnca korkabilir, buna müsaadesi var tanrýnýn
derinlerinde dedikleri kadar yýðýnla his birikmiþ
köhnenin kýymetidir o eski ahþap kapý
aç kapýyý. sirenlerin orta yerinde düþüyor i mgesi kýþýn
-hiç üþümedik ki!
hayret ediyorum. sen de etmelisin
bu kadar çabuk gidebildiðine, incisi dökülürmüþ rüzgarýn,
omuzlarýn eflatun renkte dizeler kaldýrýyor,mavi,
omuzlarý astarlý bir gömlek, açýk bir mavi,
insani duygularýyla düðmeler sýkýþýp, gereken safý oluþturuyorlar .
çok sevdim deyip, bir kuþ bakýþý býrakýyor kederimi ýslak ve yumuþak
gri bir mermer hat uzuyor, kaldýrým yaþlarýnda taþlarý belli belirsiz insanlar
üzerime sýçrayýp geçiyorsun alýnganlýk dahi göstermeden
..
yivli bir çivinin battýðý etin duraðan kanýna aný bandýrýnca
mutluluk dipçiðin tuzlu elleri öptüðü gündelik hayata karýþýyor
bana hep onu hatýrlatýyor
narin bir gün tomurcuðunu öpersem
geriye kalan g, iç açýklarýna kadar matematik
köþelerinden terli günlere su veriyor gökyüzü
tabi kirpikleri beyaz bir midibüs içerisinde saðlýkla çarpýyorken
þimdi nereye baksa alýn aðrýsý
belki zordur anlatamadýðým için
her bir þeyi söylerim, sýr gibi gelir de
asla anlamazsýn sonunu
biraz da her insan kendi kaderinin misafiri
bana kurbaða sergicisi aþklar kalýyor
sesimi kýsaný da öpmesem olmuyor
lutfen ama lutfen, korunmasýz soymayýnýz kabuðumu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.