uçsuz bucaksýz maviliðin
hudutsuz seviþmesidir gözlerimde...
köpüren deniz ve kýyýda aðlayan her dalga
tepemde dönüp duran albatros
içimde sesi çýkmayan martýlar
yalnýzlýðýna sýðmayan i n s a n l a r yürür kýyýda
baþlarý önde sýrtlarý dik
hikayeler anlatýr bir kýz çocuðu
o masallara inanýr bazýlarý
durur adam kýyýda
gözleri sema’ya bakar
kopar defterden bir sayfa
uçar þ a i r i n daldýðý yere
ardýna bakmaz gidenler
görmediðin seslere kulaðýný kapadýðýn anda
bir adým atarsýn
eteklerinde uðuldar rüzgar
baksan/ bakabilsen...
belki de erir daðýn yamacýna düþen kar
sesleri uzaktan dinlersin
bense içimde duyumsarým her týnýyý
uzaklardan yolcu vapurlarý geçer
haliç’in gözlerinde bir dalga daha þenlenir
yüreðinde duyumsar aþký denize bakan
derinden bir of çekme halidir belli
öyle Ý s t a n b u l akþamlarý vardýr hani
bir yudum rakýyla kandýrýrsýn balýðý
ve ýskarmoz baðýrýr ta denizin üzerinden
fýsýldar bir tek senin kulaðýna rüzgar
alýr baþýný gidersin boðazýn sularýnda
dönemez sabahý edersin dalganýn kucaðýnda
her bir haltý unutursun da
unutmaya çalýþtýðýný hatýrlarsýn elinde olmadan
bir yanýn uyuþurken
titrer diðer yanýn
solgun bir aralýk akþamýdýr altý üstü
sarýlýrsýn palto’na az daha
hani þu kýz kulesi denizle konuþmasa
martýlar havalan masa g ö k y ü z ü n e
ve düdüðünü çalmasa o caným vapur
dünyadan kopup düþersin belki de
dalýp gider gözlerin
özlersin sýmsýcak bir nefesi
sonra bir sigara daha yaksam dersin ya
aklýna geliverir/ býraktýðýn þu meret’i
vakitsiz bir kýrýlma
gözler bakmazken daha
ahþabýn denizle sarýlmasý yüzerken gemiler suda
boðazýn saltanatý manzarada
bakarken anlarsýn kararan göðü
þehrin çýðlýðýný...
gidenleri...
kalanlarý...
tüm o telaþý
kaldýrsan bakýþlarýný taþar yüreðin
þaþarsýn feleðini neden olduðunu bilmeden
bir damlada kaybolur son dalgayla yutkunursun
önünde gönüllü eðilir d e n i z
çeyrek simite fittir martýlar
sessizce kanat çýrpar yürek
oynaþýr gün ýþýðýyla dalgalar
kayýklarýn motor sesiyle
havalanýr içimde adýný bilmediðim diðer kuþlar
türkü olur
deniz olur
g ö k y ü z ü olur
en çok ta kuyruðu mavi uçurtma
en son
yaðmur olur kalýr aþk tenimde
ý þ ý k l a r ý sönse þehrin
kaybolmaz yolu bulur þ a i r
d e n i z i n gözlerinde yarým kalsa da
ertesi güne yazýlýr sevdalar
ne çok deniz/ ne çok dalga/ en çokta aþk olur
13/12/15
maide özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Nebahat