zufrada herkeþden sonuraya galdým ký Özlemin garþýsýna oturayýn emme ne mümkün gardaþým ondan yanna bakayýn deyelek baþýmý galdýrdým mýydý dayýsýnýn ðýzý Gara Haçça gözümün içine içine bakýp duru gaç bi “bakan olur, gören olur” öyle ya “el var eþik var elalem ne der” demeyyo býrak eli, bobasýný file dagmayo yau? … fira beni kesiyo aðzý durmadan çen çen çen gözleri fildir fildir.. ele avradýný … “tehnede mehnede file eline geçirse yeyip yudacak valla azgýn-guduruk eþþolueþþeg”
ben sovuk sovuk terleyoruyun onun kimseyi dakdýðý yok ele valla billa gözleri; gocasý asgerden gelmiþ yeni ðelin gibi ýldýr ýldýr, huna bakmayan deyon ya öðüme bakýyon ya ho taraflara bakýyon ya banamýsýn demeyyo iki de bi “-abi-mabi” ayaklarýynan aklý sýra beni cerbediyo göz göze gelince soluðum daþýyo sesim gýsýlýyo kendimi dutamayon
onu geþdim, bobasýnýn aðzýný açýp daa heþ gýzýna “çüüþ!” dediði yok bu nasý(l) mez(h)ebi geniþlik, annayan varýsa beri ðelsin “at sa(hi)býsýna ðöre kiþner” deler ya yalan deði töbossun depesine indirilecek biþi(y) bu Kel Garanýn, Kel Hacça
belki kimsenin umurunda deði emme Kel Haçca, beni kendine bakmaya mahkým ediyo olmadý hiþ baþga yerde yoðumuþ gibi taa benim öðümden ekmek alýyo duzlug isdeyyo olmadý veriyo gerisin-geri su dolduruyo, kimsecik yoðumuþ gibi bana uzadýyo “buyur” ana valla dadýndan yarlýyo mubarek bi de þirinleþiyo kuu aklým þaþcak gudurmuþ eyicene gudurasýca geeet!
sanýsýn; ben ona havasýn “bobam mar”, baþgalarý var file demeyo ar damarý çatlamýþ fira beni kesiyo ha-bire dikizleyo duda(ðý)ný yalayo! valla göz-ðöze geldikmiydi ben bozarýyon dilim dutuluyo da; onun yüzünde, donuz derisi gerili uruhu file duymayo da.. benim derdim Özlem baþga biþiy deðil de valla Kel Haçcaynan aramýzda “bi mazi” var sanacak yok valla billa
o farkedecek deye ötekinner görcek deye ben Özleme Özlemime bakamayon bi türlü dinine yandýmýn belki Özlem de bana “yüzüme bakmayo” deye geçiriyo iþinden, gýzgýlý belki bana kimbili(r) beni hafakan basýyo, aah Özlem ahhh
o hengamenin orta yerinde Gýzýl Hava da çýkýp gelme(z) mi telaþýna sinirli hemi de nasý, hesap sorarcasýna, zufraya oturmadý.. sekiye.. ta anancýma o da belki hundan bi zamannar evlerinin öðünden geçerken isderine isdemez gözüm perdenin arkasýndan ona iliþdiydi iþin aslý o da bana gapbeleniyo Allah biliyo ya bireþ de fingirdeg biþiyidi cilveleþmeð isdeyo aklý sýra umrumdaydý sanki bizim gonþu ðýzý, Kel Haççanýn de(y)ze ðýzý namý diðer senin Gýzýl Hava .. beni kesbetmeye gakýyo üsdünü deðiþdiriyo ayaklarýnda bana galýsa bireþ ý ýh baya baya bildiðin has öz gurampa
türkü filen söyleyo “ince geyerin ince penbe yakýþýr gence insan bi hoþ oluyo sevdiðini görünce” evin içinde gýsaðollu keyiyo açýk-saçýk dolaþýyo saþlarýný darayo
bazý bazý yediðinden bana vermeye gakýyo bi seftesinde almayý diþlemiþ verdi bi sefer de gocaman bi armýdý “-sen armýtdan annarsýn” dedi alsam mý, almasam mý Allah’ýn orasbýsý aklý sýra bana “-iþaretden anlamaz ayý” demeð isdeyo gari öyle ya
bazý da fesliken koklayo bana vermeye gakýyo bi ðün elindeki gülü kokdu bana uzatdý “-haralda sizin harýmda gül açmayo olsa biz de görü(r)dük” deme(z) mi gancýk!! sanki gül olsa verecek baþgasý yok öyle ya! anam bile fehmetmiþ “uzak dur hundan” dedi biþi biliyo ku baþga biþiy demedi iresmen baþa bela emme ben de kendimi orda buluvuruyon bi fýznan pýýrr neyse..
gene böyle bi ðünüdü göyne(ði)nin iþindeki gülü gözlerime baka baka kokdu bana verdi Allahým Ya Rabbim yau aklý sýra beni yoldan çýkaracak üsdümde galmaya ðakçak
ondan ötürü ben ne zaman oradan geçiyo olsam, gözlerim onnarýn pencerelerine dakýlýyo isderine isdemez bizim gýzýnan da oldukça sýký-fýký ben ordan geçerkene mahana filen bulamadý mý bizim ðýza sözde selem ediyo abidik-gubidik iþde bennen olmadýk muhabbetler guruyo
falancadan örneð almýþ bek gözelimiþ “ona da bellede(yi)n” “-Macar Ebe hasdaymýþ öyle mi? len garý ben kendimi bildim bileli küküm hýh hemi ben nerden bileyin osdurukdan teyyare selam söle o yare
yok iþde “-ine(ði)niz buzalamýþ öyle mi” adýný ne godunuz len bunu alt tarafý bücük! sanki çocuk da Ez(a)eninen adýný mý gocaz erkekmiy miþ, diþi miymiþ üþ seneye galmaz o inek olunca sarýðýzý sað(a)cak biri ilazýmýmýþ yani üþ seneye galman öyle ya! elini þabýk dut dam baþýndan saksaðan..
“-dellal ne deyo” “-ganal ne zaman akacaðýmýþ” “-i(l)k yoklaman geldi mi” “-esgere ðetmeden niþanlanýsýn ðari esgercilikde nekdipsiz gomaz seni(n)ki seni heþ deðilise yolunu ðözleyen biri olu belki de evlenisin de tosunun bekler yolunu” ulen bu ne demek nasý(l) bok yemek iresmen þeytanýmýn aklýný çelcek “ehli keyfe keyf veri gayfanýn gaynamasý eþþe(ði) baþdan çýkarý(r) sýpanýn oynamasý” hesabý bu eyice gudurmuþ valla yoyukmuþ deyon içimden gerdek gecesinde gebe galý(r) bunun böylesi cýplak gýça þaka olmaz get öte yannýna bacým töbe töbe
biðün gene böyle ordan geçiyon içerden türküler filen geliyo perdenin gýraný gene gýynaþýk senin ki gene üsdünü deðiþdirme rollerinde perdeyi birden “çaðýþdadak” aþdý zert zert “-ne o len” sonura gerdanýný gýralak “-Memet aga yonusa beni mi dikizleyon” deme(z)mi
efe valla gýpkýrmýzý galdým “-yok yau, Hava gardaþýma da bak, heç olur mu öyle þey, sen benim bacým sayýlýsýn, ben hiþ öyle þey yaparmýyýn” dedim emme…. rengim-solu(ðu)m getdi betim benzim getdi..
“-tabi canýýmm tabi, bilme(z) miyin heþ” deye hýnzýr-hýnzýr, güldü, fettan þey yaþýna-baþýna bakmadan beninen oynadý kedinin fareynen oynadýðý gibi “-hadi orasbý senin alaca(ðý)n olsun” dedim emme bi da da golay-golay ordan geçemedim
mezbur galýp da geþdiysem de fýzýnan, soluk bile almadan, heç o yanna bakmadan bereket versin bi gören, bi duyan olmadý, valla köyü terketmem ilzamýdý iþin aslý …….
eyi ki ne o zaman öyle olmuþ da ordan geçip yanýlýp-yenilip de adým çýkmamýþ Gýzýl Havaynan hinci n’olurdum Özlem duysa
Özleemm hayatýmýn manasý ömrümün bereketi can suyum caaan caaannn cannn!!
DÝPNOT
fira/vira: sürekli, durmadan, biteviye, sürekli devamlý kesmek: kur yapmak için bakmak iki de bir, sýk sýk cerbetmek, cebretmek : zorlamak, mecbur býrakmak, baþka çýkar yol kalmamak cebir: zorlama hafakan/afakan: bunalma, sýkýntý gapbelenmek: kahpelenmek, cilve yapmak, kur yapmak fingirdek: oynak, þuh, kahpe, zilli, yosma umur: aldýrýþ etmek, ka’le almak kesbetmeye kalkmak: iç etmeye, kendine mal etmeye çalýþmak kurampa: kurmak, planlý davranmak fesliken / fesleðen : kastedilen reyhan üstünde kalmak: bekaretinin bozulmasý durumunda onunla evlenmeye mecbur kalmak mahana: bahane, sözde sebep buzalamak: (süt veren hayvanlar için hamile) gebe kalýp, doðurmak kýynaþýk: yarý aralý gibi, isterek aralanýr gibi yapýlmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.