YA EVDE KALIRSAN (!)

• 16 Kasım 2006 Perşembe 16:54:21

Düğünlerde;
-Hadi hadi iyisin sıra sana geldi…
-Senin düğün ne zaman..
-Senin ki de buralarda mı?
-Darısı da artık senin başına gibi sözler duyuyor musunuz sizde.? Yoksa sizdemi 21-25 yaş arası bekar bayanlardan birisiniz? Artık düğünlere gitmekten korkar oldum…

Sizin özgürlüğünüze mi kaldı sanıyorsunuz evlenmek; istediğiniz kadar hayııırr ben evlenmek istemiyorum! deyin yada henüz evliliği düşünmüyorum bu zamanda evlenecek adam bulmak kolay mı? Herkesin size aday adayı bulmasından sıkılmaya başlarsınız;

-Bak şekerim bir çocuk var annesi kız arıyormuş bir tanış istersen bundan daha iyi kısmet mi bulacaksın?
-Bulamaz mıyım ki…
-Hayır bulamazsın sen bi tanış bak çok seveceksin… hem evide var parasıda ee yakışıklıda çocuk daha ne istiyorsun…
-Yaa belki çocuğun bir sevdiği var, kendisi bulamıyor mu evlenecek kız?

bu sorular aklımı karıştırırken bu anlamsızlığı düşünürüm; neden insanı kendine bırakmazlar ki.. evde en büyük kız olmak diğerlerine sıra vermeyi, en küçük kız olmak diğerleri evlendi sen hala evde misin demelerini gerektirir.

-Senin yaşındakilerin hepsi çoluk çocuğa karıştı..
-istemiyorummmm..
-Ama seninde mutlu olmaya hakkın var ( sanki mutlu olacağıma garanti veriyorlar)
-Ben böyle mutluyum
-Hayır hayır değilsin bak yaşın geçerse kimse almaz seni EVDE KALIRSIN
-Peki o zaman Otele mi yerleşmeliyim…

Böyle bir yada iki sene daha geçirebilirsiniz anne evinde, sonra bakmışsınız ki herkesin dediği olmuş biri çıkmış karşınıza çarpılmışsınız olmam dediğiniz aşka tutulmuşsunuz! Sevdiğiniz, o sana bulduklarından çok çok parasız, evi de yok arabası da, ahım şahım yakışıklıda değil ama aşk işte yer ve zaman tanır mı sanıyorsunuz… isteme, söz, nişan derken; düğünde herkesin
–O kadar inat etti bak gördün mü evleniyor işte…
-Ben çoook evlenmeyeceğim diyenleri duydum.. diye kendi aralarında konuştuklarını duyar gibi oluyorum… Kafama bu tedirginliği kendilerinin soktuğunu, bu evde kalacağım korkusunu kendilerinin aşıladıklarını, yada sizlerin baskıları yüzünden duygularımın yönlendirildiğini, istemediğim bir şeyi zorla beynime soktuklarını, olacaksa kendi kendime bulduğum biriyle olsun diyerek psikolojik olarak karşı cinse evlenecek biri olarak bakmaya başlamamın tamamen çevremin, tamamen kültürümüzün getirdiği etiklerin sebep olduğunu kimse konuşmaz ama olsun; evlendim ya ne olacak bitti her şey..

Aradan bir sene geçer… misafirim vaaar.;

-Çocuk düşünmüyor musunuz?
-Hayır
-Aaa aaa neden?
-Henüz çok erken evliliğimizi bir yaşayalım
-Aman canım çocuk varken yaşayamayacak mısınız? bana bak kız yoksa olmuyor mu?
-Hayır canım onu da nerden çıkardınız şimdi Allah Allah…

Bu sefer insanların çocuk arzuları başlar… Asla dur durak bilmeyen isteklerinin yerini artık çocuk arzusu almıştır. Senin ne hissettiğin, ne düşündüğün hiç önemli olmadığı gibi istemediğin şeyleri de zoraki yapmak zorunda bırakılırsın. Halbuki eşimle birbirimizi henüz tam anlamıyla tanımamışız bile benim anne, onunda baba olabileceği konusunda ikimizin de şüpheleri var…

-Oğlum seninde mürvetini gördüm ya ölsem de gözüm açık gitmez artık! Eh bana birde torun sevdirsen ne kadar mesut olacağım…
-Henüz değil anneciğim, bizim hanım biraz daha zamana ihtiyacımız olduğunu söylüyor.
-Aman o nerden bilecekmiş zamanını, hem zamanımı varmış canım kaç sene oldu!!

Karşılıklı konuşmalar, tartışmalar;
-Annem böyle söylüyor hayatım, bizde düşünmeye başlasak mı artık? Hem bende çocuk sevmek, baba olmak istiyorum..
-oooff offff…

Çocuk sahibi olmaya ikna olan çift (!) tartışmanın senesinde çocuk sahibi olur. Emeklemesi, bez masrafları, aşıları, maması, ilk anne ilk baba deyişi derken çocuk yetiştirmenin stillerini her ne kadar kitaplardan öğrensen, doktorunla konuşsan da annelerden iyisinimi bilicek doktorlar..

-Ağlatmayın çocuğu! Ne istiyorsun yavrum gel ben sana alacağım en güzelinden…

Büyüdüğü zamanda tek uğraşacak kişi sizsinizdir, çünkü küçükken her istediğini temin edenler yok olmuşlardır. üstelik ufaklık isyankar olunca da;
–Ahh ahh ne arsız oldu bu çocuk, kime çekti bilmem, bir çocuğu yetiştiremediniz ki… gibi sözlere de maruz kalarak okula yazdırırsınız biricik çocuğunuzu…
Siz daha birincisine nasıl bir hayat vereceğinizi düşünürken…

Misafir varr…
-ikincisini düşünmüyor musunuz? !!! :D

16/11/2006-17:00
s&ü