- 873 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Ho Bios Brakhys
Dokuz yaşındaydım. Kaz Dağının eteklerinde geçirdiğimiz bir gecede, eninde sonunda öleceğimi farkettim. Bunu bana kimse söylemedi. Tek başıma yatarken ölümün kendisi gibi düşüncesi geliverdi birden bire. “Ölmek istemiyorum” dedim. “Daha çok erken” diye annemin fısıltısını duydum. Ama dedim ya, yalnızdım. Şimdi olsa sabaha kadar uykum kaçardı. O gece ise dokuz yaşındaydım ve mışıl mışıl uyudum.
Bir sonraki ziyarette on dört yaşındaydım. Güpegündüz, evimin salonunda otururken ölümü kavradım. Sanki arkadan sessizce yaklaştı ve gözlerimi kapadı. “Ben kimim?” demesine bile gerek yoktu. Niye o zamanı seçti, ne yaptı da bana kendini hatırlattı; verecek bir cevabım yok. Koltuktan kalktığımda titriyordum.
Benzer bir titreme için dokuz yıl daha beklemem gerekecekti. Ne zaman ki “soldaki”nin arkasından süzüldüm, elimdeki teli boğazına doladım ve hayatın yavaş yavaş o bedeni terketmesine tanık oldum, ben de titremeye başladım. Onun spazmı bana geçmişti. Çavuşun dürtmesiyle toparlanır gibi oldum. Göz göze gelince devam etmemiz gerektiğini farkettim. Devam da ettik. Yaşadıkça ölmeyi kanıksıyorsunuz, inanın bana.
YORUMLAR
İlhan Kemal
birden zaman durur /durdu ,sonrası hiçlik mi ,her an her yerde ürperten bir rüzgar
ben de ürperdim yazının içinden geçerken.../ öldüm sonra dirildim bir başka boyuta geçtim ,bir atın üstündeyim ve son sürat gidiyorum yeniden doğduğum yere / öldüm yeniden hiçlik ,yeniden doğdum belki bir deniz kızıyım okyanusun derinliğinde ,öldüm yeniden başka boyuta geçtim ..sessizlik hep sessizlik
sevgiler
İlhan Kemal
lacivertiğnedenlik
İlhan Kemal
Biri demişti ki öelceğini bilen tek canlı insandır.
Peki başlık ne anlama geliyor?
İlhan Kemal
Öykünün başlığını Hippokrates'in ünlü bir deyişi (Onun orijinali. Herkes latince çevirisini bilir)
Saygılarımla.
Ölüm hergün anılması gereken ve gelmesi mutlak olan bir misafirdir. Ondan korkmanın yoğunluğu iman derecesine göre değişir. Her ne kadar sonsuz bir hayatın başlangıçı olsa da; korkuyor insan.
Nereden geldi aklınıza bu konu. Yazıdaki kahramanın adamı öldürmesi en çok dikkatimi çeken.Ölüme şahit olmak da korkunçtur. Hele ki katil sensen.
Saygılar.
İlhan Kemal
İlhan Kemal
Evet nasıl olsa öleceğiz, ben her nedense hiç sevmiyorum ölüm kelimesini, hissetmeyi..Hatırlatmak , hatırlamak ancak cenazeye gittiğimde aklıma geliyor...Bir de haber..gazete gibi...
Hiç düşünmek istemiyorum , yaşadıkçada aklıma getirmek istemiyorum çünkü hayat çok güzel...Mutlu uzun sağlıklı günler diliyorum, sevgilerimle...
İlhan Kemal
canandemirel
Aklımda kalan sadece müze...
İlhan Kemal
Dostum ne diyeceğimi bilemiyorum yıl aralıklarındaki hatırlatmaların içinde kayboldum resmen.Kanıksamak yaşarken ölümü ve gerisini....
Eline ve yüreğine sağlık.kutlarım...En derin saygılarımla...
İlhan Kemal
Kapıyı Çalıp Kaçmak
yapmalıydım. Onun gölgesini hissetmediğiniz günler olsun. Saygılarımla.