KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Aynı Coğrafyanın Aynı İnsanı Olamıyoruz
Mutlu olmayı başaran, hedeflerine ulaşmayı elde eden, yaptıklarından tatmin kalan, aza kanaat eden, azda çoğalan, azınlıkta sesini duyuran, çiçeğine sadık bir hayat yaşayan, sevdiğine kendini katıksız katmayı bilen çok az insan var. Ben dahil...
Sabahki halimiz, akşamki halimize yabancı. Gündüz melek gibi, gece şeytan gibi davranıyoruz. Yirmi dört saatimizin hesabını veremiyoruz çoğu zaman. Çoğu vakit zamansız düşmenin keşkesinde belkilere sığınıyoruz. Adaptan, edepten elimizi eteğimizi çekiyoruz. Güzel olana yönelmiyoruz. Güzel olanı alkışlamıyoruz. Güzel olanda şükredemiyoruz. Ellerimizdekini avuçlarımız tanımıyor...
Verdiğimiz onca sözümüzü bozuyoruz. Tamam yapacağım dediklerimizi erteliyoruz ha bire. Kalbimizi aklımızı kandırıyoruz. Bile bile aldanıyoruz. Doğru dürüst hamlelere yönelmiyoruz...
Dengede kalamıyoruz. Uçurumlara yuvarlanıyoruz. Kimlikten kimliğe giriyoruz. Sabit hareketlere imza atmıyoruz. Negatiflerimizi çoğaltıyoruz. Artılarımızı eziyoruz, azaltıyoruz. Samimiyetten uzaklaşıyoruz. Yüreğimize kocaman yalanlar ekliyoruz. Öylesine bakışlarla gözleri kandırıyoruz. Öylesine yer işgal ediyoruz dünyada. Tembelleşmişiz çoktan. Epeydir yabanlaşmışız sıfatlarımızdan...
On adım aynı çizgide yürüyemiyoruz. Halimiz yaman, ama kime ne. Durumumuz vahim, aynaya bakan kim...
Gün geçtikçe çirkinleşiyoruz...
Bencilleşiyoruz...
Gizliden hayatlar yaratıyoruz...
Hayatın tadına inemiyoruz...
Kendimize acılar, kendimize pişmanlıklar ekliyoruz yaşarken...
Nefes alırken, başkalaşıyoruz...
Aynı coğrafyanın insanı gibi poz vermiyoruz iklimlere...
Hayallerimize ihanet ediyoruz...
Şiirlerimizi yalan üzerine bina ediyoruz...
Geleceğimizi bugünde sıfırlıyoruz...
Mehmet Selim ÇİÇEK
12 Haziran 2012, 15.16, Kızıltepe
YORUMLAR
Dünyanın ve insanlığın tamamen maddeye yönelmesi değil midir tüm bunların sebebi ?
Sevgi meselci...
Genç yaşına rağmen ne olgun ne dingin bir insansın.
Ne yazık ki biz kendimizi bile tanımıyoruz daha.Neye destek verilir ne savunulur,istediğimiz nedir bilmiyoruz.
SÖZ BİR ANAHTARDIR. İYİ KULLANILIRSA NİCE OLMAZI BAŞARIR.Kullanmasını bilemezsekte elimize yüzümüze bulaşır,geleceğimizin önünü kapatır.
Hem her dakika laf olsun diye söz verilmez.İnsan inandığı,doğruluğunu bildiği ve bunu ispat edebilecekse,ardında durabilecekse söz verir.Ve söz ağızdan bir çıkar.İnanarak çıkar.
Her şeyin sanalına merak sardığımız gibi sözde sadakada yan bakıyoruz artık.
Doğru tesbitlerin ve paylaşımın için seni candan kutlarım.Sana ve eşine selam ve sevgiler kardeşim.
Sayın Yazarım,
Hayat denen ,zoraki esareti ,güzel anlatan bir yazı. Yaşamak kolay değil Dostum. Hatta zor becerilen bir sanat. Keşke doğmadan önce , dünyayı anlatsalar ,kaderimizden bahsetselerdi de ,
öyle gelseydik bu gladyörler arenasına.Ben belki de ,beni en son gönderin diye, dilekçe verebilirdim.
Saygılarımla.
sessizliğin nedeni anlaşıldı...... güzel bir tespit
