günaydın güzel insan yine güzelliklere imzanı atmışsın....ben sadece şunu söyleyeceğim....okuma özürlü ülkemde net çağı biraz sayıyı artırdı. teşvik etmek yazanı yüreklendirir....cengiz aymatov sevmek yürek ister emek ister demişti bende bu eşsiz söylemi yazmak yürek ister emek ister diyorum.....bu işe soyunanlar eğer beceremezlerse kaybolup gidiyorlar....bir şiire bir yazıya yeni başlayanı olumsuz yorumlarla köşeye sıkıştırısak cesareti kaybolur....keşke herkes senin gibi yol gösterse .....saygılar sevgiler

Selamlar öncelikle Mustafa Bey.

Yazınızı okudum ve bu kez sabahın da katkısı ile olmalı ki; yorumları da okudum. Değindiğiniz konu aslında hayli önemli ama kimler için önem arzeder! bu işi bir eğlence, bir vakit geçirme olarak algılamayanlar için!

Böcek diye başlamışsınız ama altındaki ana unsurun şiire gerektiğince bakmadığımız olduğunu anlamalı sanırım. Ve o ödüllerin nasıl verildiğini de izah etmişsiniz ki; bence madem adı ödüldür! o zaman bahsettiğiniz;


''Şiir seçmekten amaç yorum takasına girmediği için şiirleri fazla yorum almayan, hattâ doğru dürüst okunmayan şâirlerin emek verilmiş güzel şiirlerini ödüllendirerek kıyıda köşede kalmaktan kurtarmak, farkedilmesini sağlamak, emeklerin boşa gitmediğini göstererek daha güzel yazmaya teşvik etmektir.''

fikir tümden önemini kaybeder. Çünkü bayağı olan örnekler de o ödüle denk geleceğinden şair -yazar hani o ucuz ''usta'lık gibi ''harika'' gibi halk tipi söylemlerini; resmi olarak aldığını zannetmez mi!

Elbette bir yanıyla teşvik olabilir fakat bildiğim tek bir şey vardır; ödül -ki; söylemekten çekinmem bunu hiçbir zaman- hak edene verilmedikçe ne teşvik olur ne de bir öğreti unsuru. Burası bir ticari platform ( tüm diğer örnekleri gibi) ve elbette kendince bir izahı vardır. Önce ayakta durmanın daha çok tıklanma, okunmak için vs gibi. Haksızdır demiyorum ama bu bakışla sanat çalışması nereye kadar başarılı olur, ya da öncelik -''bekâ'' ve ''şiir'' -hangisine verilir!

Ben mesela bir sergide hiç görmedim; yeni şairler de heveslensin, teşvik olsun diye yeni başlayanların da bir resmini koyalım Michelangelo'nunkinin yanına! örnekleri çoğaltmak mümkündür elbet. Peki ne yapmalı o halde. o ödül köşeleri en azından bana kurdele , böcek vs. nedense bir ödül gibi gelmez..Nedenini izah ettim neredeyse, ve yine neredeyse sırayla! ve herkesi az çok şerbetleyecek bir şey olduğunu hem siz hem de site anlatmış. ki yazdıklarımın neredeyse tamamında olduğu halde.


Ve gelin hepimiz kabul edelim ki bunlar -ödüller-ne teşvik için ne de ilerleme için çok yararlı değildir. Bir sanatı ve şiiri ilerletecek olan unsur eleştiri ve doğruya hedefleme, taşımadır. Ödül de ceza da ona göre verilirse işe yarar.


Bu arada yorumlarda bir dostun seçkisinin alındığı ve bunu şikayet ettiğini okudum.Sayın Ansızın'da bunu gerekçesiyle izah etmiş. Duyarlılığı için teşekkürler.. Fakat o arkadaşa verdiği
cevabın içi ise sanki; '' rüyasında, patronunun uçağının düştüğü görüp onu ertesi günkü uçak yolculuğundan çeviren gece bekçisi gibi!''

''Eğer bir seçki önceden verilmiş ise ve daha sonra alınması çok zordur. Eğer alınıyorsa mutlaka ama mutlaka ciddi bir kural hatası vardır.''


Nasıl okumalı bunu; verilirken pek incelenmiyor! incelenmeden verilmiş! bunu itiraf değil midir! tabii bunu genelleme yapmak doğru olmaz ama, önce ödül sonra ceza olduğu kesin...


Ve nihayet şiir ciddi iştir, ve bir maharet işidir yetenektir, emek ister ruh ister. Her sanat eseri kendi okurunu bulur mutlaka, ama sağken ama sonra! ucuz cak cuklu vantuzlu öpücükler tebrikler teşrifler fayda vermeyeceği gibi zarar verir ona. Ben kendi adıma hayatta bilmem de önemsemem de yok o gelmiş bu gitmiş hiç anlamam ben şair okumam şiire bakarım.İsterse düşmanım olsun. Öyle çoktur ki bu örneğim; mesela benim tüm yazdıklarımı yorumladığı halde daha tek bir şiirine yorum yazmadığım kişi sayısı. Kİ hepsi elbet dostumdur fikir teatisi bilgi alışverişi yaparız saygı hürmette problem olmaz.Ama eğer iş şiire gelir ve ona gerekenleri söylemeye dayanırsa o aman iş değişir. Yok darılmasın filan diye yalancı şakşak yapmam değil yapamam.ama hakkı ise oğlum , kızım yaşında bile olsa şair elini eteğini öperim!



Değerli sayfanıza hemde kargalarla birlikte:) konuk olmak ve fikir paylaşmak nasipmiş Mustafa Bey...


Paylaşıma teşekkürler


daimi hürmetlerimle

Size katılıyorum. Siteye gireli bir yıl oldu, dostum,canım diyenlerin bile dostum olmadığını biliyorum. Bana yorum yazanlara cevap veriyor ve onları okuyorum,arada değişik kişilerin yazdıklarını okuyorum. Sitede guruplaşmalar görüyorum,samimi bir dille yazanların yanında
kuru bir dille yorum yapanlar.Gerçek yorum yapanlar çok az. Arada bir kırmamak adına ben de
beğenmediğim bir şiire yorum yazıyorum..Yorum yazdığım herkes beni okumuyor, ben de onlara
uğramıyorum o zaman,nedense her şey karşılıklı yapılıyor.

Sizin yazdıklarınıza katılıyorum fakat söylediklerinizi her zaman uygulayamıyorum..

selâm ve saygılar..

Yazıyı gündüz okudum ama yorum yazma vaktim olmadığı için yine geldim.
Büyük bir değeri kaybettiğimiz bir günde şiir ve şair hakkında şiir yolunda henüz emekleyen benim gibi birinin yazacaklarının ne önemi olabilir ama yinede yazmak istedim.

Edebiyat Defteri benim ilk şiir paylaştığım site bir arkadaşımın yönlendirmesiyle üye oldum ve kendimce o zaman için şiir ama bu zaman için karalama olan dizelerimi paylaşmaya başladım. Şiire uzun yıllar ara vermiştim.Bu sitede öğrendim şiiri ya da şöyle söyleyeyim içimdekileri kağıda dökmesini. Hece yaz dediler önce ürktüm bazı arkadaşlarım destek olacaklarına kendini kurallara hapsediyorsun yapma olmaz dediler. Hecenin büyülü dünyasına dalınca yapabilirim dedim ve çok uğraştım.Göreceksiniz ben bu kalıplar içinde de anlatacağım duygularımı dedim ne kadarını yapabildim buna tabi okuyanlar karar verecektir. Engel olmaya çalışanların yanında destek olan ustalara çok teşekkür ederim. Yolumuz açan onlar öğrettikleri bir kuralla , kelimeleri doğru kullanmamız için yaptıkları her uyarıyla karalamalarımız şiire dönüştü.

Daha sonra birçok siteye üye oldum ve paylaşmaya başladım şiirlerimi ama hiç birine buraya ayırdığım vakti harcamadım. Burası benim ilk okulum, ilk sitem ömrüm boyunca değerini yitirmeyecektir gözümde.Ha üzüldüğüm günler olmadı mı oldu tabi insanın olduğu yerde entrikanın olmaması mümkün değil, burada da karşımıza çıktı ama birkaç kişi yüzünden şiir kaybetmemeli, edebiyat kaybetmemeli. Seçkilerin tek önemi şiirin ana sayfada 1 gün daha durması daha fazla kişiye ulaşması. Amaç okunmak olmasa kim, niye paylaşsın şiirlerini.açar bir word dosyayı atar içine yazdıklarını saklar değil mi? Öyle canım, cicim, üstadım, gibi yorumları yazmayı beceremeyen benim gibiler için tek yol kalıyor.

İYİ YAZMAK, HER GEÇEN GÜN DAHA İYİ YAZMAK...

Saygılarımla.

Bilgilendiren bir yazı okurken düşündüm de... Acaba hangi sınıfa giriyorum diye... Çünkü şiir yazmayı seviyorum.. Okumayı da... Ne kadar oluyor ya da olmuyor bilmiyorum... İlk zamanlarda yorumları ölçü alırdım.. ''Evet ben güzel yazıyormuşum'' derdim. Zamanla sayfayı keşfettikçe hemen her yarde kopyalama yapılan yorumların olduğunu farkettim. Bu tespitim herkesi içermiyor bunu da belitmeliyim... İçime şüphe düşmeye de başlamadı değil acaba şiirler okunuyor muydu..!

Yorumlarını tabiri caizse dört gözle beklediğim şairler var mı var... Onların fikirlerine göre''oldu'' ''olma yolunda'' ya da olmadı diyebiliyorum... Şiir adına önemli olmakla birlikte kurallarından bihaber biri olarak daha çok verilen mesaja ve duyguya bakarım bende ondan anlarım.. Gönlüme ulaşmışsa ,okurken tıkanmamışsa satırlar su gibi akmışsa bana göre oldu da! Şiirden anlayanlar şairlere göre oldu mu , şairlik yolunda yol kadetildi mi bilemiyorum... Günün şiirlerini takip ediyorum etmeye çalışıyorum yorum yazsam da yazmasam da.

Şu böcek!
Çocukluğumuzun uğuru... Uçururken dilek tuttuğumuz böcek şimdi şiir beğenilirse sayfaya konuyor çok da güzel oluyor... Sadece bir kaç şiirim layık görüldü.. Heyecanlandım... Şiirlerimi yayınlarken saate göre bile yayınladım.... Vazgeçtim şimdi çünkü ister istemez bir beklenti oluyor hani hiç uğur böceği konulmasaydı belkide hiç beklemezdim:) İşte o bekleyiş o heyecan bizim yaşlı kalbe fazla geliyor ve akabinde bir üzüntü yaşıyorum... Veya yüzümde güller açıyor... İ

Ben iyi bir şairim çok da mütevazi:)

Aslında yazıyı okurken çok kısa ve güzel bir yazı diyerek tebrik edecektim lakin bizim kalem malesef kısa kesmekten yana değil üstelik biraz da patavatsız...

Mazur görüle...


Güzel bir konu gerekli açıklamalar yapılmış... Teşekkür ederim.. selam ve dua ile...

Bu siteyle tanıştığımda daha yeni başlamıştım şiire. Gerek deftere girmeden önce gerekse ilk arayı verene kadar şiirlerimin gerçekten beğenildiğini sanıyordum. Zira kendim de beğeniyordum yazdıklarımı. Ustam, üstadım, sultan gibi sözler beni olduğumdan daha büyük hissettiriyordu. Mademki iyi yazıyordum niye kendimi yoraydım ki, yazıyordum çalakalem. ( Dernek başkanımız derdi ki; Afet hanım yanından sinek uçsa ona şiir yazar) Deftere girdikten kısa bir süre sonra Çınar39 rumuzlu Remzi Çinko hocayla tanıştım. Bana yeteneğim olduğunu ama bilgimin çok eksik olduğunu söyledi. Bu şekilde devam edersen olduğun yerde sayarsın dedi. Zira durak hatalarım vardı, kelimeyi bölmese de birleşik kelimeler durakla ayrılıyordu. Kafiyenin ne olduğunu bilmiyordum, rediflerle geçiştiriyordum şiirleri. Ailemden kimse de destek olmuyordu o zamanlar. Kardeşim 25 yıllık edebiyat öğretmeni olmasına rağmen yardımcı olmuyor hatta engellemeye çalışıyordu. Remzi Beyin ikazları sonucunda çalışmaya başladım. Üslup diyordu sürekli ne olduğunu anlayamıyordum, meğerse zamanla gelişecekmiş o da. Ve 2007 nin son ayında geçirdiğim kalp ameliyatı ( ki sebebi bir şiirime aldığım eleştiriydi) , akabinde Ansızın’la tartışmamız ve siteden atılmam benim için yeni bir dönemi başlattı. Okumaya, incelemeye, öğrenmeye çalıştım hep. Övgüler beni tatmin etmiyordu artık, biliyordum ki yazdıklarım şiir değildi. Eleştirileri kendime veya başkasına olması önemli değildi değer vermeye dikkate almaya başladım. Yıllar geçti hala çalışıyorum, hala iyi eleştirileri, şiirleri okuyorum.

Bu gün neredeyim bunu kestirmem ya da benim karar vermem mümkün değil ama ilk yazdıklarımın beş kuruş etmeyeceğini biliyorum. Övgülere kanıp kalsaydım bu gün çoğunluğun içinde kayıp bir kalem olarak kalacaktım. “Yazdıkların şiir değil sen bu işle uğraşma” diyen kardeşimin inadına çalıştım. Beni yolumdan çevirmeye çalışırken ne kadar inatçı olduğumu anlayamadığından büyük bir hırs aşıladı. Şimdi ona da müteşekkirim.

Remzi Çinko haricinde kimseye hocam demedim, üstad kelimesini kullanmadım. Bazen abartılı beğeniler sunduysam da bunların gerçekten hak edenlerini ayırırsak bir kısmı da gönül ama çabamdandır. Genelde başarı dilemeyi tercih ederim.

Mustafa Bey yazınıza destek olmak amacıyla ben de yaşadıklarımı paylaştım. Umarım yerinde bir paylaşım olmuştur, saygılarımla.

Sayın Çetiner07 sizi 2007 den beri bu siteden tanıyorum..Başlarda "Semihcik" ortalarda"İbrahim Erzurumlu" şimdi ise mevcut rumuzla müdavim üyeyim...Sizin bu konuda ki onlarca yazınızı ve şiiriniz okudum...Siz çok hassas ve doğrucu Mahmut huylu bir adamsınız...Bu size yer yer sıkıntı bile verebiliyor...Lakin doğru bildiğinden şaşmayan insanlara toplumun çok ihtiyacı var...Yazdıklarınıza imzamı atıyor selamlarımı sunuyorum

Hak olanı yazıyorsun.