siyasetname

• 6 Haziran 2012 Çarşamba 01:33:01

Dünya değişiyor…
Her şey değişiyor…
Zamanın ruhunu okumalı insan…
Aynı umutlarla binebilirsek bir gemiye…
Ve…
Yeni ufuklara olan inanç yaratılırsa yüreklerde…
İktidar; gelecektir bizlere işte…

Marks; hayatta’’her şey iki defa sahnelenir diyor… İlkinde trajedi, ikincisinde komedi olarak’’ …
Yeterince oynanmadı mı komedi sizce…

Temmuz da kongre var diyorlar…
Bilmem bu kaçıncı sahne olacak…
Komedi; bilinen ve kabul görünen sınırlarına çekilmeli…
Ve…
Komedinin bir ironisi de var elbet…
Bir de zekâ kokan tanımı işte…

Yamalar dikiş tutmuyor artık…
Zaman; karanlıkta ıslık çalmayı bırakma zamanıdır…
O cahil dediğimiz halk, bu ıslığın ne anlama geldiğini bizlerden çok iyi biliyor…
Korkunun, ecele faydası oluyor mu sizce…

Zaman, yeni başlangıçları müjdelemeli…
Zaman; güçlü kararların doğum sancılarına gebe…
Kaç yıldır kaldıramadık kupayı şöyle gönlümüzce…
En yaklaştığımız anda kaybettik iktidarı biz…
Hakem oyunları bahanesini bırakalım artık bence…
Her yerde var hakem…
Oyunlar hiç biter mi sizce…

Solun sorunu liderdir…

Liderin; bilge olması da gerekmiyor üstelik…
Ortalama bir zekâsı olsun yeter bence…
Süslü sözleri bir kenara atalım artık…
Doymadık mı yeterince bu sözlere…

Güçlü görünmek; güç sahibi olmak kadar da önemlidir…
Siyaset; gürül gürül akan bir nehirdir de üstelik…
Lider; bu çağıldayan nehirde…
Aynı perdeden konuşan…
Ve daha yüksek perdelere çıkabilen olmalıdır bence…

Halk; gürleyen liderleri hep baş tacı etmemiş midir sizce…
Toplumun öz değerlerini, geleneklerini, göreneklerini aynı potada eritip, aynı dili konuşursa… Bağrına sımsıkı basmamış mıdır liderini bu halk...
Artık; cahil halk ezberi bir kenara atılmalıdır…
Zaman…
Yeni hikâyeler yaratma zamanıdır…
Yeni bir hikâyeye ihtiyacımız var bizim…

Hikâyemiz şiirlerimizde…
Ve şarkılarımızda gizli…
Gözyaşlarımızda saklı hikâyelerimiz…
Ve sevinçlerimizde de elbet…
Sadece sorun…
Aynı dili konuşabilmekte…

Eskimiş ve eskimeye yüz tutmuşların, hikâyeleri de eskidir…
Tarihin uygun raflarında yerlerini almalılar artık…
Haklarını teslim eder yaşam günü gelince…
Sürerse ısrarları eğer…
Tozlu raflarda silinip gidecekler elbet…
Kim durabilir ki akıp giden nehrin önünde sizce…

Asıl sorun ne biliyor musunuz dostlarım…
Bu gerçekliği görüp de…
Gereğini yapamayanlarda…
Tarih; yakasına yapışır elbet bunların bir gün…
Onların tarihte hiç yeri olmayacak bence…

Toplumsal dönüşüme inanmış, iktidarı talep eden biri gerekiyor bize…
Çağdaşlık kisvesine bürünmüş, yıllardır hep aynı türküleri söyleyen…
Vatansever görünümlü şarlatanları silip süpürecek, büyük yürüyüşü başlatacak zalimlere… Mazlumlara umut verecek bir lidere ihtiyaç var…
İçsel kavgalara da dur diyecek elbet…
Kişisel çıkarlarını…
Partinin ideolojisinin önüne koyanlara dur diyecek bir lider işte…

Bir vizyonunuz, bir misyonunuz varsa gönül kazanabiliyorsunuz ancak…
Gönül kazanmadan da gelmiyor ki iktidar…
Yoksa kendi evimizin bahçesinde…
Ve gittikçe daralan havlusunda hep…
Misket oynamaya devam ederiz işte…

Hep diplerde duran, üzerlerine tortular bağlanan…
Çiçek açması…
Ve meyve vermesi engellenen güçlü bir çekirdeğin var senin…
İçsel enerjimizin açığa çıkarılmasını sağlayabilecek bir lider…
Önce kadrosunu çıkarmalı elbet…

Sonra da, tüm halkı peşinden sürükleyecek bir lider…
Karizmatik lider diyorlar buna terminolojide…
Karizmatik bir lider işte…

Partiye yılarını vermişlere seslenme zamanıdır şimdi…
Hele her yenilgide…
Sorunu halka atma kolaylığını gösterenleredir sözümüz…
Halk cahildir diyenlere…
Sessizce çekilin artık köşenize…

Süslü sözlere karnı tok bu halkın, görmüyor musunuz?
Gözlerinizle ve vicdanlarınızla tarihe bakınız…
Şikâyet etmeye ve yakınmaya hakkımız yok ki bizim…
Yıllardır hep yakınmıyor muyuz üstelik…
En iyi bildiğimiz şey yakınmak değil mi sizce…
Ve hep komplo teorileri ürettik kendimizce…
Yeni başlangıçlar yaratılmalı…
Yeni politikalar…
Lafla artık yürümüyor peynir gemisi işte…

Yol var mıdır…
Vardır elbet…
Umut her yerde…
Zaman; var olma zamanıdır işte…

Şu anda her yerde bir korku var…
Ölü toprağı serpilmiş üzerimize…
Basında, yargıda, eğitimde ve her yerde…
Demokrasinin olmazsa olmazlarından; fikir hürriyeti yerlerde sürünmekte…

Güç bende…
Her şeye kadirim havası toplumun üzerine sinmiş sanki…
Bir sis perdesi gökyüzünde…
Yüreklerde…
Korku dağları sarmış sanki…
Şöyle ağız tadıyla bir sohbet edemez olmuşuz nicedir…
Ne yapacağız…
Nasıl aşacağız tüm bunları…
Söyleyin bana ne olur dostlarım…
Korkunun, ecele var mı faydası sizce…

Düş kırıklıkları hep nefreti körüklüyor…
Yıllardır düş kırıklığı yaşıyoruz biz de…
Ve kendi içimizedir hep öfkemiz…
Ve kaç kavgalar yaşadık…
Kupayı kaldıramamanın düş kırıklığını yaşıyoruz her kongrede…
Zor mu tek yumruk olmak…
Güçlü bir liderin izinde…

Size inananlar…
Hep mi düş kırıklığı yaşayacak böyle…
Hep mi seyirci kalacağız bizler…
Ve size gönül verenler…
Sahaya inmek istiyoruz artık…
Hep, başka baharlara mı ertelenecek umutlarımız…

Dünyada ve Türkiye deki değişimin dinamiklerini doğru okuyalım…
Ve doğru politikalar üretelim artık…
Hep; muhalefet kalmaya mahkûm muyuz biz…
Bu, kaderimiz mi bizim sizce…

Gaflet uykusundan uyanalım artık…
Uyanalım…
Bırakalım artık biz ve onalar ayrımını…
Zaman yolların ayrılması değil…
Birlikte yürüyebilmektir yollarda işte…

Siyasette tıkanmaların…
Toplumsal altüst oluşların yaşandığı…
Değişim ve dönüşüm dönemlerinde…
Yeni yüzlere ihtiyaç vardır elbet…

Solun lidere ihtiyacı vardır…
Deniz ağladı…
Ve Kılıç kanadı bence…
Bir gül var…
Hem yakın; hem çok uzaklarda bize…

Dedim ya…
Zeki olması gerekmiyor…
Halk bağrına bassın sadece…
Karizmatik lider diyorlar buna…
Siyaset terminolojisinde…

Giyimi ve kuşamı ile…
Davranış tarzı, duruşu ve söylemleriyle…
Halkın önemli bir bölümü için rol modeli…
İnançlı, kararlı, iş bilir…
Yönetebilir bir misyona sahip olmalıdır bence…

Küreselleşen ve sorunların yumaklaştığı bir dünya var karşımızda…
İnsanlar yalnız…
Çaresiz insanlar…
Ve geçim derdinde…
Yarınlardan hem umutlu…
Hem de çokça umutsuz işte…

Bırakalım sayfalarca vaatleri…
Halkın yüreğine dokunan bir el yeter…
Gözyaşlarına yaş…
Umutlarına umut olalım…
Kupanın anahtarı…
Onların ellerinde…

Doğru zamanda…
Doğru yerde durmazsak…
Ve üretemezsek doğru politikalar…
Halka inemezsek bir kez daha…
İktidar olamayacağız dostlarım…
Hatta muhalefet olacak…
Ne bir yanımız…
Ne de bir Türkiye kalacak elimizde…

Kendi yurdumuzda sürgünüz…
Ve bir Atatürk’te yok…
Bırakalım o eşsiz insanı…
Birazcık seviyorsak O’nu eğer…
Mezarında huzur içinde uyusun artık…

Her sıkıştığında başımız…
Hep mi koşacağız O’na…
O temel zaten ruhumuzda yok mu bizim…
Sorun ne öyleyse…

Hayalleri yoksa insanın…
Yol yoktur…
İnsanlar gelmez ki peşinizde…
Soluksuz koşudur siyaset…
Tutkulu ve ihtiraslı olmak lazım işte…

Solun sorunu liderdir…
Var mıdır bir lider sizce…

Hep en güçlü olduğu yerde kırılırmış ya insan…
Kupa bizim…
İktidar bizim olsun…
Bitsin artık bu hasretlik…
Yeterince kırılmadık mı sizce…

‘’Elin taşı değer geçer, yârin gülü deler geçer’miş…
El değilim… Gül de değilim ki ben…
Gül bahçesi arıyorum kendimce…

Beğen