KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ENGELLİ YAŞAM
Sevgili Sema Enci arkadaşımız bugün bir ricada bulundu benden.şiir olarak yazdığınız olayı detaylandırarak deneme bölümüne ekleyebilir misiniz diye.
Yazmaya fırsat bulamadım ama kafamda toparlamaya çalışıyordum nasıl yazarım diye.
Tam bu esnada bir üyemizden mesaj geldi.mesajı okuyunca takdir- i ilahi dedim:)
Ve mesajı gönderen arkadaşımızın izniyle kendi yazacaklarım yerine, onun dilinden, birinci ağızdan ekliyorum anlattıklarını.
--------------------------------------------- Merhaba Deniz-ce şairem; Aslında uzun zamandır sizin şiirlerinizi panoda gördükçe okumaktaydım.Bugünkü şiirinizdeki duyarlılığınız beni çok etkiledi.Özellikle final ’deki dizeleriniz.Evet engelliler acıma değil,anlayış bekliyorlar. //Anne üzgün, anne telaşlı, anne utangaç Otistik kızının adına Ben üzgün, ben mutlu, ben ağlamaklı İnsanlığımız adına İçimden şu sözler geçiyor hala: Bu bizim ayıbımız!// Ben de bir engelliyim.7 aylıkken geçirmiş olduğum çoçuk felci nedeniyle çoçukluğumda hiç yürüyemedim. Annemin fadakarlığı ve sevgisi ile, annemin kucağında ilkokula gidip geldim, sonra; ortaokul ve liseyide çok zor da olsa (koldan biz ona kanadyan diyoruz desteklere alışarak) okula gidip gelerek bitirdim.Üniversite imtihanlarına girdim o zamanlar yaşadığım Uşak şehrinde üniversite yoktu sadece eğitim enstitüsü vardı ve ben sakatlığım nedeniyle o yıl puanım giren arkadaşlarımdan çok fazla olsa da almadılar okula,sen sakatsın öğretmen olamazsın dediler.Neden.? Mevzuat öyle. Ben de, resmi bir kuruluşun imtihanını kazandım birincilikle ve çalıştım emekli oldum.Şansızlıklarım üst üste geldi 1977 babamı ,1996 da annemi kaybettim 56 yaşındayım ve bir tek hayatta kız kardeşim var onunla birlikte ayakta durmaya çalışıyoruz.Engelli insanların yaşama sevinçlerini kaybetmeden aktif ve üretken bireyler olarak toplumsal yaşama katılmaları gerçekleştirilmeli. Toplumsal bilincin yanlışlığından dolayı engelli insanların dışlanması,iş ve üretim alanlarından uzak tutulmaları kabul edilemiyecek bir durumdur.Ama maalesef büyük fırsat eşitsizlikleri yaşanmaktadır.Engellilik bir imtihan ve nimettir.Bir ceza değildir.Belki yüce Allah engellilerle sağlıklı olanları imtihan ediyor.Onlara karşı görevlerimizi,sorumluluklarımızı test ediyor.Engelliler ise;zor olan bir hayatın sonrasında sıkıntılı geçirdikleri ömre karşılık belki ahiret hayatına artı bir önde gireceklerdir. Duygulu ve duyarlı şairem; ben bunları niye özel’den yazdığımıda size açıklamak isterim,okuyucuların beni duygu sömürü yaptığımı düşünmemeleri içindir.Hayat’ta en nefret ettiğim şey çünkü duygu sömürüsüdür. Neyse, ben epeyce uzun bir mesaj yazdım sizin değerli vaktinizi aldım kusura bakmayın.Yaşamınızda mutlu olun temennilerimle tekrar ayrıca şiirinizi kutluyorum.Sevgi ve selamlarımla.
Hem Sema hanıma hem de bu mesajı gönderen ve paylaşmama izin veren değerli şairemize teşekkür ederim.
YORUMLAR
Çok güzel bir yazı aslında herkes engelli olma adayıdır başımıza ne geleceğinin gaarantisi yoktur. Engellileri dışlıyarak onları yok sayarak onlar yok olmuyor oradalar malesef evlerinde hapisler çünkü u benim memleketimin engelsiz (zihinleri engelli) yöneticilerim engelli vatandaşlarını insanları görmezden geliyorlar ve onların yaşayabileceği şehir yapmıyorlar çok güzel bir mesajdı sizide tebrikler duyarlı yüreğinizden dolayı
Sevgi ve selamlar
Kimse, o zorlukları bizzat yaşayan kadar güzel anlatamazdı belki de.
Söylenesi çok şey var konu hakkında da.... Şartlar diye başlamanın ne yararı var bilsem.
Önce bizim beynimizde çözülecek galiba o sorunlar
ve bu yazı paylaşımınız bile bir damla su, kuraklarımıza.
Teşekkürler, her ikinize de.
Saygımla deniz-ce.
Şiiri de okudum yazıyı da duyarlı gönlün var olsun,tebrikler ve selamlar
Her sağlıklı insan, envai çeşit hastalığa ve özre adaydır diyorum... Sema Hanım da ne kadar güzel ifade etmiş kendini... Geçmişte yaşadıklarına da gerçekten çok üzülmüş olmama rağmen, her işte bir hayır vardır ve ALLAH her zaman hayırlısını versin diyorum
deniz-ce m toplum olarak değil sadece, insan olarak ayıbımızı konu alman, bizi düşünmeye sevk ettiren gerek şiir, gerekse yazı olarak gündeme gelen satırlarını, emeğini ve duyarlı yüreğini tüm samimiyetimle kutluyorum...
Her işin başı sağlık... Engelli arkadaşlarımız ve aileleri utanmasın.... Çünki utanılacak bir şey yapmıdılar . ki...Utanması gerekneler başka...
sevgiler-selamlar.
çok duygulandım okurken,,şimdi şiirini de okuyacağım...bu güzel paylaşımın için kutluyorum seni arkadaşım...
sevgimlesin...
Biliyor musun gözlerimde yaşlarla okudum ve öyle yazıyorum. Ve biraz zorlanarak... Çok istedim çünkü bugün şiir sayfandaki olayı yazı panosunda görmeyi. Sırf herkes okusun diye.
Ki sen yine bir güzellik yapıp yaşayan bir başka sese yer vermişsin sayfanda.
Ağlamama sebep acımak değil sağlıklı insanların birbirlerinin önlerine taş koymalarıdır şükredecekleri yerde. Ki ben gerek zihinsel gerekse de bedensel engellilerin okullarını ziyarette bulundum. Ahkam kesecek değilim. Tek istediğim bu okulara gidilsin. Ama acıma duygusuyla çıkıyorsanız bomboş bakmışsınız demektir. Acınacak bir sey var sa o da hayatı başka insanlaea zehir eden yine insanın kendisidir.
Bu konuya böylesine hassas ve böylesine güzel yer verdiğin için sevgilerimi gönderiyorum.
Var ol sevgili ögretmenim.
" Merhamet değil,anlayış"budur işte...ve altı kişiden altı kişi de anlayış bulunmaz...hadi beşinde diyelim geriye kalan bir kişi de ya annesidir ya kardeşi belki çocuğu...söylemek çok acı ama maalesef "yalnızız"bu karınca yuvası dünyada...Yapayalnız...
HER İKİ DUYARLI KALEME SELAM OLSUNNNN... ENGELLER PAYLAŞILDIKÇA AZALIR İNŞALLAH... SAYGILARIMLA...
Beden sağlığı veya akıl sağlığı hepsi bize emanet, keşke herkes bile bilse bunu...
Bu duyarlılığına yorumumu yazmıştım zaten ama gelen mesaj sana ödül olmuş sevgili Deniz-ce...
Bu duyarlı yüreğin hep mutlu olsun e mi?
Tebrikler...
deniz-ce
hep herkes mutlu olsun inşallah!
sevgimle güzelliğe...
