Sevgili Sema Enci arkadaşımız bugün bir ricada bulundu benden.şiir olarak yazdığınız olayı detaylandırarak deneme bölümüne ekleyebilir misiniz diye.
Yazmaya fırsat bulamadım ama kafamda toparlamaya çalışıyordum nasıl yazarım diye.
Tam bu esnada bir üyemizden mesaj geldi.mesajı okuyunca takdir- i ilahi dedim:)
Ve mesajı gönderen arkadaşımızın izniyle kendi yazacaklarım yerine, onun dilinden, birinci ağızdan ekliyorum anlattıklarını.


--------------------------------------------- Merhaba Deniz-ce şairem; Aslında uzun zamandır sizin şiirlerinizi panoda gördükçe okumaktaydım.Bugünkü şiirinizdeki duyarlılığınız beni çok etkiledi.Özellikle final ’deki dizeleriniz.Evet engelliler acıma değil,anlayış bekliyorlar. //Anne üzgün, anne telaşlı, anne utangaç Otistik kızının adına Ben üzgün, ben mutlu, ben ağlamaklı İnsanlığımız adına İçimden şu sözler geçiyor hala: Bu bizim ayıbımız!// Ben de bir engelliyim.7 aylıkken geçirmiş olduğum çoçuk felci nedeniyle çoçukluğumda hiç yürüyemedim. Annemin fadakarlığı ve sevgisi ile, annemin kucağında ilkokula gidip geldim, sonra; ortaokul ve liseyide çok zor da olsa (koldan biz ona kanadyan diyoruz desteklere alışarak) okula gidip gelerek bitirdim.Üniversite imtihanlarına girdim o zamanlar yaşadığım Uşak şehrinde üniversite yoktu sadece eğitim enstitüsü vardı ve ben sakatlığım nedeniyle o yıl puanım giren arkadaşlarımdan çok fazla olsa da almadılar okula,sen sakatsın öğretmen olamazsın dediler.Neden.? Mevzuat öyle. Ben de, resmi bir kuruluşun imtihanını kazandım birincilikle ve çalıştım emekli oldum.Şansızlıklarım üst üste geldi 1977 babamı ,1996 da annemi kaybettim 56 yaşındayım ve bir tek hayatta kız kardeşim var onunla birlikte ayakta durmaya çalışıyoruz.Engelli insanların yaşama sevinçlerini kaybetmeden aktif ve üretken bireyler olarak toplumsal yaşama katılmaları gerçekleştirilmeli. Toplumsal bilincin yanlışlığından dolayı engelli insanların dışlanması,iş ve üretim alanlarından uzak tutulmaları kabul edilemiyecek bir durumdur.Ama maalesef büyük fırsat eşitsizlikleri yaşanmaktadır.Engellilik bir imtihan ve nimettir.Bir ceza değildir.Belki yüce Allah engellilerle sağlıklı olanları imtihan ediyor.Onlara karşı görevlerimizi,sorumluluklarımızı test ediyor.Engelliler ise;zor olan bir hayatın sonrasında sıkıntılı geçirdikleri ömre karşılık belki ahiret hayatına artı bir önde gireceklerdir. Duygulu ve duyarlı şairem; ben bunları niye özel’den yazdığımıda size açıklamak isterim,okuyucuların beni duygu sömürü yaptığımı düşünmemeleri içindir.Hayat’ta en nefret ettiğim şey çünkü duygu sömürüsüdür. Neyse, ben epeyce uzun bir mesaj yazdım sizin değerli vaktinizi aldım kusura bakmayın.Yaşamınızda mutlu olun temennilerimle tekrar ayrıca şiirinizi kutluyorum.Sevgi ve selamlarımla.


Hem Sema hanıma hem de bu mesajı gönderen ve paylaşmama izin veren değerli şairemize teşekkür ederim.