- 945 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
Eylül Bahardır
Dört Haziran’a...
Kimse bilmez, zemheriden daha soğuk olur Haziran...
Geçmişti, kara dumanlarla kaplıydı her yer... Göğün tam yüreğinde kopuyordu fırtına... Acıya bulanmış diller lal olmuştu...
Kan oturmuş gözlerle zamansızlaşıyorduk. Güne, düne, yarına...
İsyandan uzak eylemlere hazırlık yaparken ruhum, gizli özne yoksunu yaralarımın çaresizliğine tuz basıyordum...
Sökmüyordu çivi çiviyi...
Koca kentte kimsesiz kalmak...
Bir insan sol yanına ne kadar uzak ise o kadar kimsesizdir... Bir zaman gelir ve insan yapayalnız kalır... Kimse/s/siz...
Hazirana ağıt niteliğinde yağan yağmurlar, dünde kalır... Yeni yeni acılar filiz verir...
Kararır denizler... Düne, güne...
Eylül’de yarınlar gelir... Son-bahar’dır.
Eylül...
Bahardır...
Ser’can Saraca ________maviGÖLGE