Sözün Bittiği Yer
Yazıyorum saatlerce dört duvar arasında sadece yazıyorum. Karanlık odalarda yok oluşumu izliyorum ölmek pahasına yaşıyorum. Kurtulamıyorum kaderimden kaçamıyorum. Her an dibimde. Sevemiyorum gülemiyorum. Ruhsuz bir beden taşıyorum. Acı çekiyorum. Ama anlatamıyorum. Yazmak yetmiyor. Konuşamıyorum. Sözün bittiği yer bu olsa gerek. Sadece özlüyorum. Yaşamadığım görmediğim mutlulukları özlüyorum. Çılgınlar gibi eğlenmeyi özlüyorum.. bir gülmeye birde bir de yaşamaya hasretim. Günler aylar yıllar geçiyor. Zaman ilerliyor. Her şey değişiyor. Bir ben değişemiyorum. Bir ben geçemiyorum şu illet hayattan. Yazamıyorum artık kaleme dökemiyorum hislerimi. Dökülen bir tek göz yaşlarım . damla damla . volkan olup taşıyorum. Etrafa saçıyorum geç kaldığım yarım bırakılmış hayatları.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.